Księżniczka Wei Yang

Rozdział 36: Spotkanie wrogów

Gdy się zbliżył, wszystko wokół nagle zniknęło bez śladu.

Oczy Li Wei Yang patrzyły szeroko na niego, gdy powoli, krok po kroku, z wdziękiem podszedł. Jej oddech zatrzymał się na chwilę.

Jego struktura kości była charakterystyczna, rysy twarzy były jędrne i przystojne. W jego czarnych oczach leżała chłodna powaga, stłumiona cisza niczym splendor, który może uchwycić duszę człowieka; jest niewątpliwie imponującym San huangzi, Tuoba Zhen.

Dłonie Li Wei Yang powoli chwyciły jej rękawy, a dźwięki fałszywego śmiechu Da Furen rozbłysły w jej umyśle: „Wei Yang jesteś posłuszna i inteligentna, więc matka z pewnością chciałaby pomóc ci znaleźć dobrego męża. San huangzi Tuoba Zhen jest młody i przystojny, on i ty doskonale do siebie pasujecie. Wei Yang, gdy za niego wyjdziesz, będziesz służyć u jego boku, a będziesz miała dobrą przyszłość. "

Li Zhang Le dodała również: „Tak, każda dziewczyna, która jest w wieku małżeńskim w stolicy, chciałaby zostać żoną trzeciego księcia, Wei Yang, jesteś bardzo szczęśliwa".

Ale w końcu skrzydła ptaka zostały silnie złamane, pióra krwawo wyrwane, ten ból, nigdy nie zapomni......

Li Wei Yang zmrużyła oczy, a jej usta ujawniły nutę kpiny. Odetchnęła głęboko i zdała sobie sprawę, że jej przepływ krwi stopniowo wraca do normy, ta nierozwiązywalna nienawiść w końcu rozpłynęła się po całym ciele.

Wszyscy byli zajęci powitaniem, więc Li Wei Yang podążyła za nimi i opuściła głowę, ale poczuła, jak ląduje na niej dociekliwy wzrok.

„Wszyscy rozmawialiście tak głośno, o czym mówiliście?" Li Min Feng z uśmiechem zapytał.

„Nic wielkiego... San mei użyła niewłaściwych słów, proszę, nie mów ojcu i matce, bo inaczej San mei zostanie ukarana.” Oczy Li Zhang Le były wypełnione wodą, ukazując nieopisaną piękność. Jej rzęsy wyglądały jak łzy, które miały spaść, co wydawało się być jeszcze bardziej podobne do deszczu kwiatów gruszki, czyniąc ją bardziej uroczą i delikatną.

Jako piękność, która wypowiedziała takie słowa, ktokolwiek to usłyszał, uwierzyłby, że Li Wei Yang popełniła niewybaczalny grzech, że musi zmusić się do pomocy w ukryciu. Mimo że nienawidziła tej osoby głęboko w sercu, Li Wei Yang musiała przyznać, że gdyby mieli dyskutować o zalotnym wyglądzie, Li Zhang Le byłaby uważana za doskonałą w tej dziedzinie. Jako ktoś, kto jest w stanie udawać jiejie, która raczej zostanie skrzywdzona za ukochaną meimei niż na nią doniesie, kto na tym świecie byłby niewzruszony?

„Czy tak, jesteś San Mei?" To był pierwszy raz, kiedy Li Min Feng spotkał się z Li Wei Yang, spojrzał na nią z góry na dół.

Wyraz twarzy Li Wei Yang pozostał niewzruszony: „Da ge, to zwykłe kłótnie między siostrami".

Skoro to kłótnie dziewcząt, czy nadal miałby odwagę coś powiedzieć? W jej oczach Li Wei Yang nieświadomie szydziła z niego, ale gdy Li Min Feng spojrzał na nią, jej kpina szybko zniknęła.

Niespodziewanie Wei Yang była obojętna, co sprawiało wrażenie że Li Zhang Le robiła wielkie zamieszanie nad czymś małym. Li Zhang Le żywiła urazę, jej piękne oczy zamrugały i powiedziała: „Tak, po prostu sprzeczałyśmy się trochę, nie trzeba trzymać tego na sercu".

Li Min Feng cicho powiedział: „Dobrze, moja siostra musi mieć umysł, w przeciwieństwie do prostych kobiet".

Prosty umysł - kierował te słowa  w jej stronę, Li Wei Yang oczywiście zrozumiała ich znaczenie, ale udawała, że nie rozumie, a jej twarz ujawniła uśmiech.

Gao Min już zapomniała o Li Wei Yang, odwróciła jasno oświetlone oczy i zapytała: „San dianxia, ​​kiedy wróciłeś do stolicy?"

Tuoba Zhen uśmiechnął się: „Wróciłem z Min Feng xiong".

Li Min Feng uśmiechnął się ciepło: „Min Biaomei, San dianxia przyszedł odwiedzić mojego ojca".

Gdy kontynuowali swoją małą rozmowę, Li Wei Yang stała z boku, gdy jej oczy patrzyły chłodno. Tuoba Zhen nie zmienił się ani trochę, jego usta wciąż nosiły powierzchowny, delikatny uśmiech. Kiedyś myślała, że ​​jest najbardziej czarującym męskim bóstwem, ale teraz był jeszcze bardziej obrzydliwy niż robaki żyjące w kanałach.

Z boku Li Chang Xi patrzyła bezpośrednio na pięknego Tuobę Zhen, jej oczy nawet nie drgnęły.

Oczy Tuoby Zhen nieświadomie przeszły obok podobnej do bóstwa Li Zhang Le i wylądowały na Li Wei Yang.

Wpatrując się w dziewczynę, zauważył jej miękkie, lśniące włosy, a spódnica z haftem Jeziora Zachodniego tańczyła w powietrzu, gdy wiał wiatr. Jej śnieżnobiała twarz, lekko zaróżowiona na policzkach, w połączeniu z jej prawymi oczami, pokazywała że jest raczej inteligentną dziewczyną. Tuoba Zhen był już przyzwyczajony do oglądania wspaniałych piękności, ale rzadko spotykał się z takim typem urody. Przed chwilą, po tym, jak podsłuchał ją jak agresywnie karciła pozostałe panienki, stał się już nią zainteresowany, więc nieświadomie wpatrywał się w nią i w tym momencie Wei Yang zamknęła oczy. W tej samej chwili na jej spokojnej twarzy pojawił się olśniewający uśmiech, ukazujący czyste, białe zęby i błyszczące oczy, które mogły łatwo oczarować innych.

Ten uśmiech był niezwykle wspaniały, że łapiąc oczy Tuoby Zhen, czyniąc go niezdolnym do przekierowania spojrzenia w inne miejsce. Opuścił głowę, by ukryć zdumienie w oczach.

Li Zhang Le zdawała sobie sprawę, że jest apatyczna, uśmiechając się. „San dianxia, ​​to jest moja San Mei Wei Yang, właśnie wróciła z Ping Cheng i nie pokazała swojej twarzy w stolicy.”

Oczy Tuoby Zhena spojrzały na Li Zhangle i uśmiechnęły się: „Och, naprawdę?"

Li Min Feng uśmiechnął się: „Tak, moja San mei dorastała w Ping Cheng, nie widziała wiele, jeśli sama się zawstydza, mam nadzieję, że San dianxia może jej wybaczyć".

Gao Min przemówiła chłodno: „Ona jest po prostu niegrzeczna. Myślę, że Min Feng Biaoge powinien ją bardziej dyscyplinować i nie pozwolić, by zmusiła premiera do stracenia twarzy! "

Li Wei Yang podniosła oczy i rzuciła Gao Min przelotne spojrzenie. Gao Min nie wiedziała dlaczego, ale czuła się zastraszona i zdenerwowana tym  spojrzeniem. Chciała nazywać ją diabelską, ale w końcu powstrzymała się od powiedzenia więcej.

Tuoba Zhen w zamyśleniu powiedziała: „Jak to możliwe, San Xiaojie jest naiwny i elokwentny, to wartościowe cechy".

Nazywając ją naiwną, w rzeczywistości wskazywał na jej nieuprzejmość; a mówiąc że jest  elokwentną, mówił, że ma ostry język, Li Wei Yang uśmiechnęła się: „Dziękuję ci, San Dianxia, ​​za pochwały, Wei Yang nie zasługuje na takie uwagi. Jeśli mówimy o elokwencji, jak można porównać Wei Yang do Dianxii. "

Jej skóra była bardzo biała jak śnieg, co sprawiało, że jej oczy wyglądały na duże. Uśmiech na jej twarzy był wyjątkowo wspaniały; jej zachowanie można określić tylko jako pełne szacunku, nie można dostrzec nic dziwnego. Jednak Tuoba Zhen czuł, że jej zachowanie było zbyt spokojne, że sprawiało, że czuł niewytłumaczalne emocje. Jak skrupulatnie  przeanalizował, zdał sobie sprawę, że to bardziej przypomina nienawiść......

Ale dlaczego? Tuoba Zhen intuicyjnie pomyślał, ale nie zauważył żeby zrobił coś źle, ale w tej chwili przed nim pojawiło się pełne wdzięku ciało: „San dianxia! Nie widziałam cię od dawna, jak ostatnio jest Wuxian fei? "

Twarz Gao Min była pełna śmiechu, jej arogancji nigdzie nie było widać, Li Zhang Le również podążyła za nimi nieświadomie.

Wszyscy tłoczyli się wokół Tuoba Zhena, gdy szedł w kierunku wyraźnego ośmiokątnego pawilonu. Gdy już miał stanąć, spojrzał za siebie i zdał sobie sprawę, że dziwna dziewczyna już zniknęła......