Księżniczka Wei Yang

Rozdział 43: Niezaprzeczalne dowody

Lao Furen ściągnęła brwi: „Dobrze jest wezwać mojego osobistego lekarza... ”

Li Min Feng powiedział: „Zwykły lekarz byłby bezużyteczny, słyszałem że lekarz Lin jest utalentowany w odróżnianiu medycyny, dlaczego go nie wezwiemy".

Lao Furen przez chwilę się wahała; lekarz Li był znany z tego, że był konserwatywny i uczciwy, z wyniosłą cnotą godną szacunku, więc absolutnie nie wykazywało stronniczości dla żadnej ze stron. Głównym powodem, dla którego Li Min Feng zasugerował, że go wezwano, było najprawdopodobniej przekonanie wszystkich. Lao Furen zamknęła oczy i nadal wahała się nad tym pomysłem.

Śmiertelna cisza ogarnęła cały pokój.

Delikatną twarz Li Wei Yang oświetlało rzadkie światło słoneczne, które świeciło. Uśmiechnęła się chłodno: „Gdyby Dage mógł wezwać lekarza Lin, byłoby to najlepsze rozwiązanie. Ale co, jeśli lekarz Lin może udowodnić moją niewinność, co to znaczy o Dage?”

Li Min Feng uśmiechnął się jasno z całkowitą pewnością siebie : „Potem uklęknę i podam Sanmei herbatę i będę błagać o twoje przebaczenie!"

"Dobrzy! To rozstrzygnięte! "Li Wei Yang uśmiechnęła się cicho.

Li Zhang Le słuchała, gdy jej przenikliwe oczy w milczeniu przemknęły przez twarz Li Wei Yang.

Wkrótce potem wezwano Li Xiao Ran. Kiedy wszedł, zobaczył Li Wei Yang stojącą we wspólnym obszarze, gdy wszyscy pozostali siedzieli. W miarę jak konfrontacja słabo się formowała, nie mógł powstrzymać się od bólu głowy. Co się znowu stało! Miał właśnie poprosić o wyjaśnienie, gdy Lao Furen powiedziała: „Odkąd przybyłeś, usiądź, zrobimy sąd, gdy tylko lekarz przyjdzie!"

Oczy Li Xiao Ran przemknęły przez twarz wszystkich i wylądowały na Li Wei Yang, która stała idealnie prosto; jego brwi głęboko zmarszczyły się.

Za godzinę lekarz Lin w końcu przybył ze swoją leczniczą skrzynią, gdy powoli wszedł do środka. Wszyscy zaskoczyli się tym, że nie przyszedł sam, za nim był młody gongzi (panicz), ubrany w lawendowe bianfu wyhaftowane nietoperzami i zblazowaną szpilką do włosów. Stał wyprostowany, jego rysy twarzy były przystojne i jędrne; był to bez wątpienia San Huangzi (trzeci książę), Tuoba Zhen.

Widząc go, wszyscy byli zaskoczeni przez sekundę. Li Xiao Ran gorączkowo wstał i poprowadził wszystkich do powitania księcia. Tuoba Zhen pomógł mu wstać, gdy jego twarz ujawniła uśmiech: „Brat Min Feng i ja planowaliśmy grać w szachy, ale nie pojawił się. Czułem się zmartwiony, więc wkroczyłem do twojego domu, mam nadzieję, że premier Li mnie nie obwinia ".

„San Dianxia, ​​co ty mówisz, powinniśmy osobiście cię przyjąć".

Po tych wszystkich rozmowach Li Xiao Ran zasiadł obok Tuoby Zhen.

Dostrzegając San Huangzi, Li Zhang Le pomyślała o tym, co powiedział jej brat Li Min Feng, gdy jej twarz powoli się zaczerwieniła.

Oczy Tuoby Zhena zwróciły się w stronę Li Zhang Le; Da Xiaojie z rodziny Li, była nie tylko wysoko urodzona, była także cnotliwa i piękna, więc nie mógł powstrzymać się od patrzenia na nią.

Potem nieświadomie spojrzał na Li Wei Yang; na jej sukience wyhaftowane były soczyste kwiaty wiśniowego jabłka, paląca czerwień jak ogień, otoczone liśćmi jadeitu. To był silny kontrast z jej chłodnym charakterem. Nie wiedział, dlaczego, ale ta młoda dziewczyna wydała z siebie tajemniczą atmosferę, a od niej wyczuł raczej silną nienawiść. Ale dlaczego tak było?

Zdając sobie sprawę, że zatracił się w myślach, Tuoba Zhen ściągnął brwi. Bez względu na to, co ta yatou (w tym przypadku oznacza to młodą dziewczynę) miała na myśli, nie powinien się tym przejmować, ponieważ tylko jej status i piękno były warte uwagi!