Księżniczka Wei Yang

Rozdział 06: Starzy Przyjaciele - Łączcie się

Dzięki incydentowi ucieczki świń, Li Wei Yang stał się centrum uwagi wioski. Zhou Qing i pani Liu nie odważyli się już niewolić jej, ale pozwolenie jej na pozostanie w domu przez cały dzień było również irytujące. Zgodzili się pozwolić jej pracować w herbaciarni niedaleko wioski.

Herbaciarnią zarządzali Zhou Jiang i pani Ma, sprzedając proste herbaty i chleb tortilla dla podróżnych przechodzących obok wioski. To był wygodny sposób na zarabianie pieniędzy. Pani Ma współczuła Li Wei Yang, która była tylko młodą dziewczyną i musiała znosić tyle cierpienia. Przydzieliła Wei Yang łatwe zadanie gotowania wody na herbatę i nie zmusiła jej do zrobienia czegokolwiek innego, co byłoby męczące.

Wei Yang dodawała drewno do ognia, gdy pani Ma pośpiesznie wbiegła. Zobaczyła zajętą Wei Yang, ale mimo to namawiała: „Wei Yang, pośpiesz się trochę! Potrzebujemy trochę więcej ciepłej wody. Przynieś też 10 chlebów tortilla. Mamy gościa specjalnego w herbaciarni. ”

Li Wei Yang zrobił, co jej kazano. Podeszła do drzwi, ale czuła się zagubiona. Było wielu podróżników i gości z południa i północy, ale nigdy nie było nikogo, kto byłby uważany za „gościa specjalnego”. Gość specjalny, o którym wspomniała pani Ma, jaki to był człowiek? Powoli podeszła do drzwi i cicho obserwowała front domu.
Pod osłoną stała grupa ochroniarzy ubranych na niebiesko. Trudno było zobaczyć osobę siedzącą w środku tłumu. Pośrodku dwudziestu normalnych koni był rzadki biały koń ze srebrnym i czerwono-pasiastym siodłem, który tworzył przytłaczającą atmosferę.
Pani Ma powtórzyła swoje prośby. „Wei Yang! Pośpiech! Nie pozwól gościom czekać zbyt długo. ”

Z jakiegoś powodu Li Wei Yang poczuła złowrogie uczucie, jakby miała się wydarzyć chwila, w której nadejdzie coś złego. Jej stopy nie mogły się poruszać, pozostając nieruchomo w jednym miejscu.

„Wei Yang? Dlaczego nie wychodzisz?” Zhou Jiang był niecierpliwy, a potem szybko się roześmiał, przepraszając gościa. „Ta dziewczyna jest trochę głupia i wolna. Później starannie ją zdyscyplinuję ”.

Potem rozległ się głos, który brzmiał jak jeden z ochroniarzy. „Nie ma problemu, pośpiesz się i przynieś herbatę. Mój pan się spieszy.”

Patrząc na sytuację, nie było sposobu na odwrót. Li Wei Yang rozważała i zdecydowała, że nadal powinna wyjść. Zrobiła pół kroku, ale nagle zamarła po zobaczeniu osoby siedzącej w środku. W mgnieniu oka wszyscy zwrócili uwagę na Li Wei Yang. Nawet ten młody człowiek podniósł głowę i spojrzał na nią krótko.
Siedział pośrodku wszystkich. Miał parę oczu, które świeciły jasno jak księżyc, ale był w nich także dystans. Te oczy były na tyle jasne, że sprawiały, że innym trudno było otworzyć własne oczy. Z daleka widać było chłód, który oddzielał go od reszty świata. Jego biały strój był haftowany wzorem, który był starannie i fachowo pikowany. Jego spojrzenie było niezłomne jak strumień, ale także mroźne jak lód. Te pary oczu zamigotały nad Li Wei Yang.

Li Wei Yang zadrżała. Po krótkim spojrzeniu szybko opuściła głowę. Podniosła tacę do brwi i jak najniżej opuściła głowę, zakrywając twarz, żeby osoba nie mogła jej zobaczyć. Zrobiła jeszcze kilka kroków i podała jedzenie pani Ma. Potem zakryła twarz, udając, że boi się obcych. Pospiesznie wróciła do niewielkiego magazynu na tyłach domu. Dopiero wtedy odetchnęła z ulgą.
Mężczyzna w średnim wieku siedzący obok Tuoba Yu powiedział mu: „Wasza Wysokość, zaraz się ściemni. Czy powinniśmy poszukać miejsca na nocleg? ”

Tuoba Yu nie patrzył na niego. Jego mroźne spojrzenie utkwione było w miejscu, w którym zniknęła Li Wei Yang. W jego oczach pojawiła się nuta humoru. Ta dziewczyna to ta sama dziewczyna, którą widział tego dnia. . .

Dziewczynka miała około 12-13 lat i miała znoszony biały strój, który w niektórych miejscach został załatany. Być może wachlowała ogień z pieca, ponieważ jej twarz była poplamiona czarnymi plamami. Tuoba Yu zauważył, że ręce Li Wei Yang były jasne, ale także bardzo chude, ledwo mięsiste. Jej czarne włosy były długie i niechlujne, i przypadkowo wiązane na czubku głowy. Pomimo jej intencji ukrycia twarzy, jej wielkie czarne oczy wciąż świecą dziwnym, niewytłumaczalnym uczuciem. Ta drobna postać wywołała poczucie ochrony, sprawiając, że ktoś chciał ją chronić, dbać o nią.

Potrząsając głową, Tuoba Yu myślał, że jest dziwny. Nie mógł uwierzyć, że ukryje tak śmieszną, nierealistyczną myśl. Pamiętając o tym, jak oszukała innych, w oczach Tuoba Yu pojawił się humor.
Ta dziewczyna była bardzo interesująca!
Kiedy odtwarzał scenę w swojej głowie, od niechcenia powiedział: „Nie, przyśpieszymy i odpoczniemy w małym miasteczku przed nami. Musimy wyruszyć jutro wcześnie i wrócić na czas do stolicy. ”
Zhan Shuo sz
ybko się zgodził. Nie miał odwagi powiedzieć inaczej. Znał osobowość siódmego księcia zbyt dobrze. Kiedy mówi ci, żebyś coś zrobił, oznacza to, że podjął już decyzję, pomimo użycia negocjowanego tonu głosu.
Bardzo szybko tłum skończył herbatę, wsiadł na konie, minął wioskę, ale nie zatrzymał się, gdy pędzili do przodu, kierując się na północ.

Li Wei Yang obserwowała kurz wytwarzany przez kopyta koni. Na jej ustach pojawił się uśmiech. Kto wiedział, że pierwszą znajomą twarzą, którą zobaczy po odrodzeniu, będzie on - Tuoba Yu! Siódmy książę!

Tuoba Yu był wrogiem Tuoba Zhena. Walczyli i rywalizowali niezliczoną ilość razy, ale zwycięzcy nadal nie można nazwać. Li Wei Yang pamiętała, że ta osoba miała również parę zimnych, pozbawionych emocji oczu. Kącik jej ust powoli się uniósł. W tej chwili Siódmy Książę powinien nadal szkolić się na zewnątrz, ale nagle wrócił do stolicy. Burza musi się dziać w stolicy.
Opuściła głowę i spojrzała na dłonie. Spotykając znaną twarz, która stała w świetle, podczas gdy ona chowała się w ciemności. To uczucie było naprawdę fascynujące.

Słońce ostatecznie zaszło, zastąpione przez księżyc w kształcie sierpa, przynosząc ze sobą tysiące gwiazd, które oświetlały całe wieczorne niebo. Arogancko oświetliły świat. Wilgotne powietrze uspokoiła obecność księżyca, co spowodowało, że temperatura stała się chłodniejsza i złagodziła ludzi.
Li Wei Yang szła za Zhou Jiangiem i panią Ma, gdy wracali do domu Zhou.
Podekscytowana pani Liu rzuciła się do przodu i przytrzymała Li Wei Yang. Była pełna szczęścia. „Xiaojie, (panienko) jest dla ciebie dobra wiadomość!”

Zarówno Zhou Jiang, jak i pani Ma byli oszołomieni. Nie rozumieli, co się dzieje, gdy patrzyli na panią Liu. Zastanawiali się, czy wzięła niewłaściwy lek, ponieważ nagle była tak miła dla Li Wei Yang.

Li Wei Yang wpatrywała się w radosną twarz pani Liu. Jej brwi zmarszczyły się, a potem udawała, że jest zaskoczona. „Ciociu Zhou, co jest z tobą nie tak?”
Pani Liu udawała, że nie zauważa dziwnego wyrazu Wei Yang i szybko odpowiedziała: „Li jia [1]! Li Jia wysłał swoich ludzi! ”

Jej zachowanie było pełne entuzjazmu, gdy Li Wei Yang pomyślał o możliwości. „Dom Li  w Ping Cheng?”

„Zgadza się, to prawda! Li da laoye [2] wysłała Lin Mamę [3] do ciebie! ”Pani Liu rozpromieniła się. To nie tylko Lin Mama, ale także 100 srebrników jako wyraz wdzięczności.

Li Wei Yang pomyślał, że to dziwne. Według poprzedniego życia będzie musiała poczekać kolejny rok, zanim premier Li przypomni sobie kogoś takiego jak ona i wyśle ludzi, żeby ją zabrali. Dopiero wtedy Dom Li  w Ping Cheng szybko wyśle kogoś do tej wioski, żeby ją zabrał i odwiózł z powrotem do posiadłości w Ping Cheng. Potem ogłosili wszystkim, że wyzdrowiała po chorobie. Następnie odeślą ją z powrotem do stolicy. . . Jak to się stało rok wcześniej?
W tym czasie z pokoju wyszła jasnoskóra kobieta, która miała ponad 30 lat w niebieskiej jedwabnej sukience ze złotą broszką we włosach i złotymi kolczykami. Uśmiechnęła się i powiedziała: „Nubi [4] pozdrowienia dla San xiaojie [5].”

Li Wei Yang patrzyła na nią. Naprawdę była to Lin Mama z Domu Li w Ping Cheng. Była służącą o najwyższym statusie w Li w Ping Cheng. Delikatnie się uśmiechnęła. Wydaje się więc, że wszystko było prawdą. Być może Dom Li  w Ping Cheng otrzymał jakieś wiadomości ze stolicy i wykonał swój pierwszy ruch, szybko sprowadzając ją z powrotem do Ping Cheng.
Świetnie, to było świetne!
__________
Przypisy.
[1] Jia (家) - rodzina / dom
[2] Da Laoye (大 老爷) - wielki mistrz (rodziny)
[3] Mama (妈妈) - starsza służąca, zazwyczaj ma wysoki status
[4] Nubi (奴婢) - sługa / niewolnik; używany także jako zaimek, gdy sługa zwraca się do kogoś o wyższym statusie / randze
[5] San xiaojie (三 小姐) - trzecia młoda panienka; trzecia córka rodziny