Księżniczka Wei Yang

Rozdział 26: Sprawienie, żebyś się dusił

Ulubiona papuga Lao Furen została zjedzona przez kota.

To szybko stało się wielką sprawą w majątku premiera. Bardzo szybko Da Furen przejął prowadzenie w drodze do He Xiang Yuan.

Li Zhang Le, ze swoim cennym kotem szczęścia w ramionach, właśnie weszła na dziedziniec, kiedy usłyszała gniew Lao Furen.

„Jak śmiesz tu przyprowadzać tę bestię!"

Zaskoczona Li Zhang Le spojrzała na wszystkich oszołomiona. Jednak wszyscy wstrzymywali oddech. Nikt nie odważył się wypowiedzieć słowa.

Słysząc to, Da Furen zakaszlała dwa razy. „Lao Furen, możliwe, że twoja papuga nie została zjedzona przez kota Zhang Le. To może być dziki kot. . . "

„Dziki kot? Skąd pojawiłby się dziki kot?! Idź i złap dzikiego kota i przynieś go tutaj dla mnie!” Wyraz twarzy Lao Furen rzadko był tak lodowaty jak teraz. Była tak wściekła, że ​​nie mogła mówić poprawnie.

Furen Da nigdy nie doświadczyła wściekłości Lao Furen do tego momentu, więc nie odważyła się powiedzieć nic więcej.

Li Zhang Le szybko puściła kota i wystąpiła naprzód. „Lao Furen, ten kot szczęścia podarowany przez Da Ge jest skarbem. Jest nie tylko posłuszny, ale także nieśmiały. Z pewnością nie zrobił czegoś takiego..."

Nie potrafiła nawet dokończyć zdania gdy zostało jej przerwane przez Lao Furen plującą w jej twarz. „Dziś rano chciał pożreć moją papugę, a ja nawet nic nie powiedziałam! Co teraz mówisz! On jest posłuszny i nieśmiały? Już to powiedziałam wczesniej, nie powinniśmy trzymać tego rodzaju bestii w posiadłości jako zwierzątka domowego, aby utrzymać papugę w bezpieczeństwie, a mimo to i tak to zrobiliście! Oczywiście próbujesz zezłościć mnie na śmierć! Nie wspominając o tym, że nawet jedwabie twojej meimei zostały zniszczone przez tego kota! Nie zdążyła jeszcze ich założyć! Powiedz mi, jak zamierzasz to  zrekompensować ?!

Li Zhang Le myślała w przerażeniu. Tymczasem Li Wei Yang po prostu stała w milczeniu na linii bocznej z żałosnym wyrazem twarzy.

Wyraz twarzy Zhang Le zmienił się. „Coś stało się z jedwabiem San Mei? Jak się zmienił?"

Li Wei Yang udawała, że nie rozumie znaczenia słów Zhanga Le. „Da jie, ten kot musi być ściśle zdyscyplinowany. Dziś zjadł papugę Lao Furena i zrujnował jedwabne brokaty. Kto wie, czy następnym razem nie zdenerwuje szlachcica? A jeśli ta osoba okaże się zawistna, nawet jeśli ten kot umarze milion razy, nie będzie w stanie naprawić błędu! "

Wszyscy goście, którzy odwiedzali majątek premiera, byli wysokiej rangi urzędnikami i szlachciankami. Gdyby kot przypadkowo zranił jednego z tych urzędników, winien byłby majątek premiera! Wyraz twarzy Lao Furena zmienił się na gorszy.

Li Wei Yang zamrugała kilka razy, wyglądając bardzo nieśmiało. „Z drugiej strony, nie możemy obwiniać kota Da jie. To tylko zwierzę, jak on to  może zrozumieć? To moja wina, że ​​jestem nieostrożna. Powinnam osobiście zająć się tymi cennymi przedmiotami i nie dawać Hua Mei odpowiedzialności. W końcu Hua Mei jest wciąż młoda i wesoła. Nadal jest niedoświadczona, jeśli chodzi o radzenie sobie z tymi sprawami. "

Nastrój Lao Furen pogorszył się. Przede wszystkim kot szczęścia pożarł jej cenną papugę. Po drugie, jedwabie, które osobiście podarowała Wei Yang, zostały zniszczone przez tego samego kota. Czy w ten sposób Li Zhang Le nie pokazywała jej niezadowolenia?

Kiedy ta myśl przemknęła jej przez głowę, Lao Furen oznajmiła chłodno: „A więc to niekompetencja Hua Mei?"

Li Wei Yang celowo spojrzała na Da Furen, wyglądając na zmartwioną . "To. . . "