Księżniczka Wei Yang

Rozdział 14: Krwawienie Macochy

Furen Da odzyskała spokój i chłodno zbeształ Lin Mama: „Specjalnie wyznaczyłam ci zadanie, ponieważ obcy sprawiają, że jestem niespokojna. Wiele razy mówiłem ci, żeby szybko przynieść jej nowe ubrania. Dlaczego nie zrobiłaś tego? Wei Yang to nasza San xiaojie, córka premiera. Jak ona może tolerować twoją powolność? To nierozsądne, aby nasz San Xiaojie nosiła stare ubrania w miejscach publicznych. Czy dlatego, że chcesz nieporozumienia między nami, matką i córką? Aby inni myśleli, że źle traktuję San xiaojie? ”
Słuchając słów Da Furena, Li Wei Yang pozostała pełen szacunku, ale śmiało śmiała się od środka. Z pewnością Da Furen była Da Furen. Nie zmarnowała ani jednego oddechu prawiąc kazanie. Każde słowo, które mówiła, było trafne. Wei Yang mogła powiedzieć dokładnie to samo do niej. Da Furen nie miałaby żadnej twarzy. Z drugiej strony, kiedy Da Furen powiedział te słowa, praktycznie spychała winę na Lin Mama.
Lin mumu szybko zareagowała, gdy natychmiast uklękła na podłodze i przyznała się do winy między szlochami. Lin mama powiedziała, że to wszystko jej wina, że to jej nieodpowiedzialność i niekompetencja doprowadziły do tej sprawy. Mimo że Da Furen powierzyła jej słownie zadanie, Lin mumu wiedziała, że nie było prawdziwych intencji Da Furen zrobienia nowych ubrań dla Wei Yang. Wszystko to było spowodowane incydentem związanym z Li Zhang Le, który spowodował zdenerwowanie Da Furena, i dlatego w ciągu ostatnich dwóch dni Da Furen faktycznie czekała, aż Wei Yang przyjdzie i poprosi o przebaczenie. Ale kto by pomyślał, że Wei Yang zamiast tego bezpośrednio poszuka pomocy u Lao Furen?
San xiaojie wyglądała na słabą i kruchą, ale w rzeczywistości była bardzo mądra. Gdyby była trochę bardziej głupia, poszłaby do Da Furen i poprosiłaby o sprawiedliwość i straciłaby tym samym twarz. Jednakże celowo czekała na ten moment, kiedy obie Lao i Wen Shi były obecne, aby poruszyć tę sprawę i postawić Da Furen w trudnej sytuacji. Nie było nic, co mógłaby zrobić Da Furen, tylko połknąć gniew.
„Pospiesz się i przeproś San Xiaojie!” Krzyknęła głośno Li Zhang Le.
Ze względu na piękno Zhang Le, nawet sposób, w jaki mówiła, był pełen elegancji i wyrafinowania, ale z jakiegoś powodu, gdy dotarło to do uszu Wei Yang, usłyszała tylko słowa osoby o dwóch twarzach. Wypełniło to Wei Yang obrzydzeniem i urazą. Wei Yang nie była taki jak Li Chang Xi i inni, którzy chcieli tylko zyskać przychylność Da Furena słodką gadaniną i pochwałami, aby w przyszłości mogli zapewnić sobie dobre małżeństwo. Wei Yang wiedziała, że Da Furen była bardziej niż chętny, by użyć ich jako odskoczni do przyszłości Li Zhanga Le.
Kontynuując akt, Lin mama uklęknęła przed Wei Yang, aby przeprosić. „San xiaojie, to wszystko moja wina. Nubi natychmiast powie im, żeby przynieśli ci wszystkie nowe ubrania. Gwarantuję, że ci się spodobają. ”
Patrząc przerażona i spanikowana, Wei Yang natychmiast wycofała się i spojrzał na Da Furen. „Mamo, to jest naprawdę. . ”- powiedziała wyjątkowo wolno, potykając się o słowa, jakby chciała błagać o litość dla dobra Lin Mama.
Furen delikatnie odpowiedziała: „Wei Yang, nie martw się. Zostaw wszystko pod moją opieką. Jeśli poczujesz jakąś niesprawiedliwość w przyszłości, pomogę ci nauczyć tych nieodpowiedzialnych sług!”
Wei Yang skłoniła się z wdzięcznością. „Dziękuję Ci matko. Zostawię wszystko pod twoją opieką.” Po dzisiejszym dniu Wei Yang była pewna, że nikt nie będzie łatwo na nią patrzeć.
Meng shi zbadała Wei Yang wzrokiem, a potem machnęła ręką. „Chodź tutaj, dziecko.” Wei Yang podeszła, gdy Meng shi dała znak Luo Mama. „Minął miesiąc odkąd tu jesteś. Mam dla ciebie prezent."
Luo mama natychmiast zrozumiała, kiedy wróciła kilka chwil później z małym pudełkiem w kwiatowe wzory. Pudełko było wypełnione biżuterią i akcesoriami.
Li Chang Xi zajrzała do środka i zauważyła kosztowną, ale wykwintną broszkę z kwiatami Begonii. Była to broszka, o którą od dawna walczyła z Meng shi. Spędziła tak wiele czasu i wysiłku u boku Meng Shi, ale nigdy nie dostała broszy, a jednak dzisiaj, Lao Furen dawała ją Wei Yang. Jej oczy były pełne zazdrości i urazy, gdy spojrzała na Wei Yang.
Li Wei Yang również była zaskoczony. Nigdy nie spodziewała się, że Lao Furen da jej te rzeczy. Ciepłe uczucie przeszło przez jej ciało. Oczywiście był to sposób, w jaki Meng shi mówiła wszystkim, że myśli o Wei Yang.
Wei Yang była przepełniona wdzięcznością do Lao Furen. Pomimo jej działań Lao Furen nie krzyczała na nią, ale zamiast tego była gotowa stać się jej wsparciem. Nie odezwała się ani słowem, gdy uklękła i pokłoniła się przed Lao Furen. „Dziękuję Lao Furen. Będę pamiętała twoją łaskę ”.
Meng shi uśmiechnęła się, wiedząc, że Wei Yang zrozumiała jej intencje.
W mgnieniu oka wyraz twarzy Da Furena zesztywniał.
Wen shi cicho się roześmiała. Wszystko, co sprawiało, że Da Furen czuła się nieswojo i nieszczęśliwie, sprawiało, że była szczęśliwa. W rezultacie wyciągnęła rękę i wyciągnęła złotą broszkę feniksa z włosów i umieściła ją w dłoniach Wei Yang. „Dobre dziecko, to także mój prezent dla ciebie”.
Wei Yang z ukłonem trzymała broszkę i potajemnie rzuciła spojrzenie w kierunku Da Furena. Zauważyła, jak zielona stała się twarz Da Furena gdy patrzyła na Wen Shi . Z drugiej strony Wen Shi zlekceważyła Da Furen i roześmiała się wesoło.
Li Zhang Le szybko odzyskała spokój i cicho zakaszlała. Furen Da natychmiast zareagowała, zwracając się do Wei Yang i zachowywała się tak, jakby to było nic. Miłym głosem powiedziała: „Drogie dziecko, chodź tutaj! Przygotowałam dla ciebie prezent wcześniej. Równie dobrze mógłabym ci go teraz dać.” Da Furen dała Li Wei Yang kilka ozdób, które wyglądały na drogie, ale były raczej bezużyteczne. Jednakże, widząc prezenty, które dały Lao Furen i Wen Shi , musiała zrobić coś, żeby im dorównać. Na oczach wszystkich, Da Furen przełknęła gniew i zdjęła bransoletkę z onyksu. Pomijając bolesne spojrzenie, położyła bransoletkę na nadgarstkach Wei Yang. „Ta biżuteria jest kosztowna, ponieważ pochodziła z pałacu. Weź to."
Kiedyś była cesarzową, wiedziała, że Jiang shi mówi prawdę o pochodzeniu tej bransoletki. Uśmiechając się, powiedziała: „Dziękuję, mamo”.
Usta Da Furena były lekko wykrzywione od tłumionego gniewu. Mimo to wciąż uśmiechała się. „Głupie dziecko, nie ma potrzeby dziękować!”
Li Chang Xi była pełna zazdrości i niegrzecznie szydziła: „Wei Yang, wygląda na to, że trafiłaś fortunę! Matka rzeczywiście chciała zachować tę bransoletkę dla Dajie, ale zamiast tego daje ci ją! ”
Usłyszawszy to, Li Wei Yang wykonał gest, by usunąć bransoletkę. „Jeśli tak jest, to Wei Yang nie może tego zaakceptować!”
Furen Da nie pozwoliła Wei Yangowi zwrócić prezentu. Spojrzała groźnie na Chang Xi, zanim wróciła do Wei Yang z ciepłym uśmiechem. „Głupia dziewczyno, jesteś także moim cennym dzieckiem. Nie ma nic złego w dawaniu ci tego. Musisz zaakceptować moją hojność! ”
Widząc dwulicową osobowość Da Furena, Wei Yang nie mógła być szczęśliwsza. „W takim razie jeszcze raz ci dziękuję, mamo!”
Oczy Li Changa Xi rozszerzyły się z urazy. Z drugiej strony Li Zhang Le niechętnie przeniosła wzrok w inne miejsce, w stronę srebrnego kadzidła ozdobionego lotosowymi wzorami i klejnotami, gdy pomyślała sobie, jak nieświadoma była Chang Xi pomimo wielu rzeczy, których nauczyła ją Da Furen. Nie było oznak poprawy. Czym była bransoletka? Dzisiaj Lao Furen pokazała swoje poparcie dla Wei Yang, więc jak Da Furen mogła się temu przeciwstawić? To tylko dałoby Wen Shi okazję do wyśmiewania ich.
Kiedy Wei Yang odchodziła, Luo Mumu ścigała ją korytarzem. „San xiaojie! Lao Furen zapytała, czy możesz odtąd codziennie przychodzić i parzyć herbatę dla niej. ”
Li Wei Yang natychmiast odpowiedziała: „Luo Mumu, jak możesz tak to ująć? Bycie oddaną wobec Lao Furen jest czymś, co musi zrobić wnuczka. ”
Jej uczuciowa postawa sprawiła, że Luo Mama był szczęśliwy. Wei Yang nie marnowała dobrych intencji Lao Furena.
Kiedy wróciła do swojej sypialni, Wei Yang otworzyła pudełko, które dał jej lao. Wtedy odkryła ukryty schowek w pudełku. Zdejmując czerwoną część znalazła ukryty schowek i zobaczyła dziesięć błyszczących srebrników.
Zi Yan mogła tylko kaszleć, nie mogąc nic powiedzieć.
Wei Yang zamarła. Cała biżuteria i ubrania, które otrzymała, nie były praktyczne. Nie mogła sprzedać tych prezentów i nie mogła ich dać sługom w zamian za przysługi. Z wyjątkiem srebra, wszystko inne było bezużyteczne w razie potrzeby. Lao Furen wiedziała, że wszystko, co wydarzyło się dzisiaj, było aktem, a mimo to nadal dała Wei Yang to srebro. Czemu?