ေကာင္းက်ိဳးမေပးေသာ သမီးပ်ိဳ
အခန္း(၄၁၉)
ပူလီစီႏႈတ္ခမ္းေတြ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္သြားသည္။ သူ႔မ်က္လံုးေတြက ရဲခ်င္ဆီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္မိၿပီးေနာက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္အသံျဖင့္ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ဒီပြဲကို မင္းႏိုင္တယ္"
သူ႔မွတ္ခ်က္စကားထြက္သြားတာနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာသူ ျဖတ္ရိုက္ပစ္ခ်င္စိတ္ ပူလီစီျဖစ္သြားခဲ့သည္။
ရွန္ယန္ေရွာင္က ႏွစ္ႀကိမ္လံုးကို အႏိုင္ရသြားခဲ့ၿပီး ႏွစ္ႀကိမ္လံုးမွာ သူကိုယ္တိုင္ ေၾကညာေပးခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလိုရြံစရာေကာင္အတြက္ ေအာင္ႏိုင္မႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်၀န္ခံေျပာဆိုေနရျခင္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုႏွိပ္စက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။
ရွန္ယန္ေရွာင္ အႏိုင္ရရွိေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္တာနဲ႔ ေတာ္၀င္ရိုလန္ေက်ာင္းသားအားလံုး နားကြဲမတတ္ေအာ္ဟစ္ ေအာင္ပြဲခံလိုက္ၾကပါတယ္။
ရွန္ယန္ေရွာင္ျပံဳးလိုက္ကာ ေနာက္လွည့္ထြက္သြားလိုက္သည္။
"သမားေတာ္ႀကီးပူလီစီ သူ႔ဆီကေန ေျဖေဆးမေတာင္းေတာ့ဘူးလား"လို႔ ဖန္းၾကဴက ေျပာလိုက္ပါသည္။
ေလာင္းဖန္နဲ႔ရွန္ေဂါင္းေရွာင္တို႔ကိုၾကည့္ၿပီး သူစိတ္ညစ္ေနပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ထိကို အဲ့ႏွစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အေရးနိမ့္သြားခဲ့တာကို သိေသးပံုမရပါဘူး။
ပူလီစီက ဖန္းၾကဴအား တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါက လႈပ္ရွားေႏွးေကြးေဆးရည္ပါ ဒီအဖိုးႀကီးက ေျဖေဆးမလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ မင္းထင္ေနတာလား။ ဒီေနရာမွာ အရွက္ကြဲတာ မလံုေလာက္ေသးဘူးလို႔ ေတြးေနတုန္းလားကြ။ အဲ့ႏွစ္ေကာင္ကို ေခၚၿပီးေတာ့ ဒီေနရာကေန ျမန္ျမန္လစ္ၾကစို႔"
ဖန္းၾကဴ တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး ပူလီစီစကားအတိုင္း ယိအကယ္ဒမီေက်ာင္းသားေတြအား ေလာင္းဖန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သယ္မလာဖို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။
