ေကာင္းက်ိဳးမေပးေသာ သမီးပ်ိဳ
အခန္း(၄၆၃)
ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းေပါင္းသံုးရာေက်ာ္က ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေက်ာင္းသားေတြဟာ ကြင္းထဲကို စနစ္တက်၀င္လာၿပီးေနာက္ သူတို႔ရဲ႕သတ္မွတ္ေနရာေတြဆီသြားလိုက္ၾကကာ ကိုယ့္နံပါတ္ကိုယ္ကိုႏိႈက္ယူလိုက္ၾကပါတယ္။
ေခါင္းကိုမတ္လိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရင္းႏွီးေနေသာ ပံုရိပ္ေလးခုကို ရွန္ယန္ေရွာင္ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။
ေမွာ္ဆရာႀကိဳး၀ိုင္းထဲမွာ သာသာယာယာရပ္ေနေသာ ၾကဴရွီယာတစ္ေယာက္ မ်က္စိကိုမဖြင့္တစ္ဖြင့္လုပ္ထားတာေၾကာင့္ ပ်င္းရိေသာသူ႔ဟန္ပန္ကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။
နတ္ဆရာဖက္မွာေတာ့ ယန္ယုက သူ႔အလွည့္ကို ၿငိမ္သက္စြာေစာင့္ေနၿပီး ျဖဴေရာ္ေရာ္မ်က္ႏွာမွာ တစ္ျခားသူေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္မယ့္ဟန္မရွိသလို အမူအယာျဖစ္ေနပါတယ္။
စစ္သူရဲေနရာၾကည့္လိုက္ရင္ လက္ပိုက္ၿပီးရပ္ေနေသာ ယန္းရွီကိုေတြ႔ႏိုင္ကာ ရွည္လ်ားက်စ္လစ္ေသာ သူ႔ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္က ေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ ထင္းကနဲျဖစ္ေနပါတယ္။
ေမာင္တန္နာဇီလား သူကေတာ့ ဓားသမားေတြေနရာမွာ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေနပံုနဲ႔ တစ္ခုခုကိုေတြးၿပီး တစ္ခုခုကိုလိုက္ရွာေနပံုနဲ႔ အရပ္ျမင့္မႈကို အားကိုးကာ ပရိသတ္ေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႔ရမွာပါ။
"ငေပါ"ဟု ရွန္ယန္ေရွာင္ရယ္လိုက္ပါတယ္။
တန္နာဇီက သူ႔အေၾကာင္းကို ဖံုးကြယ္ထားခဲ့လို႔ ရွန္ယန္ေရွာင္ေဒါကန္ခဲ့ေပမယ့္ အခုလိုမ်ိဳး သူ႔ေနရာမွန္မွာ ရပ္တည္ေနတာေတြ႔လိုက္ရေတာ့ တန္နာဇီအတြက္ သူမလည္း ေပ်ာ္မိပါတယ္။
ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္ေတြကို အသီးသီးရရွိၿပီးတဲ့ေနာက္ ယန္ယု၊ယန္းရွီနဲ႔တန္နာဇီတို႔က သူတို႔ၿပိဳင္ပြဲဟာ မနက္ပိုင္းမွာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ျပန္ထြက္သြားၾကပါတယ္။
ၾကဴရွီယာတစ္ေယာက္ပဲ စင္ျမင့္ထက္မွာ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။
