ေကာင္းက်ိဳးမေပးေသာ သမီးပ်ိဳ
အခန္း(၄၃၃)
ဖီးနစ္ေပါက္ေလးကို ရုပ္ဆိုးတယ္တဲ့ေလ တစ္ျခားဆင္ေျခ မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူးလားမသိ။
ဖီးနစ္ေပါက္ေလးက ေကာင္းေကာင္းအရြယ္မေရာက္ေသးေပမယ့္ သူ႔အသြင္အျပင္က ေတာ္ေတာ့္ကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ သူ႔အေမႊးအေတာင္ႏုႏုေလးေတြနဲ႔ လံုးလံုးေသးေသးေလးျဖစ္ေနတဲ့ ကိုယ္လံုးရယ္ အျပစ္ကင္းတဲ့မ်က္လံုး၀ိုင္းေလးေတြရယ္ေပါင္းလိုက္ရင္ ရုပ္ဆိုးတယ္ဆိုေသာ စကားလံုးနဲ႔ဆပ္စပ္မႈေတာင္မရွိပါဘူး။
"မင္းမွာ တစ္ျခားေပးစရာ ဆင္ေျခေကာင္းေကာင္းေတာင္ မရွိေတာ့ဘူးလား"လို႔ ရွန္ယန္ေရွာင္က ေအာ္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေဒါကန္ေနေသာ သခင္အားၾကည့္လိုက္ၿပီး ဇာမဏီငွက္ ငိုခ်င္သြားပါတယ္။ ဒီကိစၥက တစ္ကယ္သူ႔ကို အျပစ္တင္လို႔မရပါဘူး။ သူထမင္းစားဖို႔ဆိုၿပီး ေအာက္ထပ္ကို ဖီးနစ္ငွက္ေပါက္နဲ႔အတူဆင္းသြားတိုင္း သူတို႔နားကို လူေတြအံုလာၾကာၿပီး ဖီးနစ္ေလးကိုတို႔ဆိတ္ေျပာဆိုေနၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အခ်ိန္ေတြမွာဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးေတြက ဖီးနစ္ေပါက္ေလးကို က်ီစယ္ေနၾကပါေသးတယ္။ ရတယ္ဒီအထိ ကိစၥမရွိေသးဘူး ကိစၥရွိတာက သူ႔မ်က္ႏွာကိုလာၿပီး တို႔လိုက္ထိလိုက္လုပ္ေနျခင္းပါ။ မိန္းမေတြကို သူၾကည့္မရဆံုးဆိုတာ လူသိ နတ္သိ ဘုရားသိပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေဒါကန္ၿပီးမီးလံုးနဲ႔ ပစ္လႊတ္တိုက္ခိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ဆို အရိပ္အေျခမသိတဲ့လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုလာထိဖို႔ လုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဇာမဏီငွက္ ေအးေဆးမေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး သူေအးေဆးေနလိုက္ၿပီဆိုရင္ သူ ဇာမဏီငွက္မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ။
ဇာမဏီငွက္ရဲ႕ သနားဖြယ္အမူအယာကိုၾကည့္ၿပီး ရွန္ယန္ေရွာင္ သက္ျပင္းပဲခ်လိုက္ရပါတယ္။
"ထားလိုက္ပါေတာ့။ ေလာေလာဆယ္ ဒီကိစၥကို မသိေယာင္ေဆာင္ေပးလိုက္မယ္။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ခရီးတစ္ခုထြက္စရာရွိႏိုင္ၿပီး မင္းလည္းငါနဲ႔လိုက္ခဲ့ရမယ္"
