Stripped (Moonsun AU) (Stripped Series #1) [UNDER EDITORIAL]

Chapter 85

Make it with you

Third POV

"BYUL!" Mangiyak ngiyak na tawag ni Yongsun sakanya.

Probably out of her mind. Overthinking. With all the negative thoughts running through her head.

9:00 am.

Byul was standing few meters away from Yongsun. From leaving the country. From leaving everything behind. One steps ahead to proceed on her flight, she was taken aback when she heard Yongsun called out her name.

May dala din itong mga bagahe tulad niya. Confused, dahil sa mga bitbit ni Yongsun at dalang gamit. Nagtataka naman ito kung bakit parang biglang nakakita ng multo si Yongsun. Byul took a step back. Started pulling her baggage, para mabilis na tumungo sa direksyon ni Yongsun.

"Yongsun?" bungad ni Byul nang makalapit sa tulala at nakatayong si Yongsun.

Paiyak na ito at tila ba parang nasisiraan na ng bait. Dahil tahimik na nakatitig lang ito kay Byul. Mukha ring hindi ito makapaniwalang nasa harapan niya ngayon si Byul.

"Are you okay?" nagaalalang wika ni Byul.

But instead of answering back. Mahigpit na niyakap ito ni Yongsun. Paulit ulit na tinapik ang likod. Sunusuri kung totoo nga ang katawan ni Byul, na kasalukuyang nahahawakan niya ngayon.

"Huy anong ginagawa mo?" Naguguluhan naman si Byul, habang nakayakap parin ito sakanya.

Hindi ulit ito sinagot ni Yongsun. Bagkus ay mabilis na kumalas sa pagkakayakap, tinignan ng matagal ang mukha ni Byul. Pagkatapos ay mahigpit na humawak sa magkabilang pisnge niya.

Hanggang sa nagulat na lamang si Byul at parehas napadilat ang mga mata, nang bigla itong halikan ni Yongsun. Sa gitna at harap ng maraming tao.

Nanatiling bukas ang mga mata niya, habang patuloy na gumagalaw ang labi sa pagkakahalik kay Byul. Nang mapansing hindi tumutugon si Byul sa mga halik niya, biglang itong tumigil atsaka muling tinitignan ang mukha ni Byul. Na tila parang nasisiraan nanaman ng bait si Yongsun.

"If you're real, kiss me back." she commanded. Na hindi naman agad na naintindihan ni Byul.

"I said, kiss me back. Kung totoo ngang buhay ka." Yongsun added. Dahil sa naguguluhang itsura ni Byul.

Napanganga na lamang si Byul at patuloy parin sa pagtataka habang nakatingin kay Yongsun at nagsisimula na siyang maweirduhan dito. "Ang daming tao, Yongs--" hindi na natapos ni Byul ang kanyang sasabihin nang bigla nanaman itong halikan ni Yongsun.

But this time, Byul responded to her kisses. Slowly, she quickly followed Yongsun's lips while kissing her passionately. Not minding all the people started looking at their direction. Dahil sa eksenang ginagawa nila ngayon at sobrang PDA nila sa airport.

It was the same lips, the same taste. But they kissed as if, fate had already allow them to do everything and given them the permission to express their love... officially.

Na hindi na mali sa paningin ng ibang tao.

Na wala ng ibang manghuhusga kung makita man silang dalawa na magkasama.

Feeling each other's kiss, it lasted a couple minutes before the two broke away. Started catching their breaths. Both laughed after realizing their acts.
"You're real." she confirmed. While looking deeply through Byul's eyes. Akala niya eh kung ano na ang nangyari dito dahil kanina pa ito hindi sumasagot sa mga tawag.

"Ha? Hindi kita magets. Parang ewan 'to." tugon ni Byul, na naguguluhan parin.

Nakatanggap naman ito ng mataray na irap galing kay Yongsun. Akala niya talaga may masama nang nangyari kay Byul. "Eh anong silbi pala niyang phone mo?! Kung hindi mo sasagutin yung mga tawag namin?! Gago ka. Pinagalala mo ko ng sobra." wika ni Yongsun na biglang sumeryoso ang mukha.

Bigla namang naalala ni Byul na hindi nga pala niya nacharge yung phone kanina, kaya tinago niya nalang ito sa may maleta. "Nalowbat kasi ako." pagpapaliwanag ni Byul na napakamot sa ulo.

At hinampas naman siya ng malakas ni Yongsun dahil sa sinabi nito. "Ahh! Nakakainis ka, Byul!" naiiritang wika ni Yongsun at sunod sunod na hinampas si Byul.

"Hahahaha. Bakit mo ba kasi ako tinawagan kanina? Pipigilan mo ba ko umalis?" kahit hinahampas ni Yongsun ay natawa na lamang ito atsaka ngumisi na parang aso.

"Hindi. Mukha bang pipigilan kita, ha?" tugon ni Yongsun atsaka tumigil sa paghahampas.

Napaisip din naman si Byul kung bakit may mga dalang gamit nga pala ito at isang malaking maleta, na tulad niya.

"Sasama ako sayo. Ayaw mo? Mukhang iiwan mo pa ko kanina eh." nakangusong wika ni Yongsun pagkatapos niyang maalala na paalis na sana si Byul kanina.

Ang mapaglaro at mapangasar na mukha ni Byul ay bigla namang napalitan ng isang malapad na ngiti. Puno ng saya at ligaya. Na sa pagkakataong ito, ay magkasama na silang aalis.

Hindi naman agad na nakasagot si Byul dahil bumaba ang tingin nito sa isang kamay ni Yongsun na may suot na singsing. Ito parin naman ang singsing na binigay niya dati.

"You still have it." Byul said while looking at the ring she bought for Yongsun.

Tumango naman si Yongsun at mabilis na tinanggal ito sa daliri. "Byul, I don't need to wear this anymore. Diba nagpapatunay lang 'to, na tsaka ko lang siya susuotin kapag hindi tayong dalawa ang nagkatuluyan sa huli?" pagkatapos tanggalin, bigla na lamang inihagis ni Yongsun ang singsing kung saan.

Napanganga naman si Byul dahil sa ginawa niya. "I badly wanted to end up with you. So bad. To wherever places our own feet would dragged us. Let's not do it separately. Not anymore. Let's be together in the end." Yongsun confessed. Kissing her lips, once again. It was a short kiss, but it was full of love. Time stopped. Both were happy. Finally.

Realizing the two only had a few minutes left, Byul's eyes widen. Seeing the ticket on Yongsun's hand. It's the same flight. SK, Seoul. The same destination. Yongsun was indeed serious, about wanting to be with Byul....

Until the end of the journey.

The two can been making their way through the airline to catch their flight.

Unknowingly to them,

The ring Yongsun threw somewhere else.

Was picked up by a man in her late 40's.