Stripped (Moonsun AU) (Stripped Series #1) [UNDER EDITORIAL]

Chapter 88

Hindi na maliligaw....

Third POV

Yongsun waited outside the building Byul was supposed to held the meeting. It's already 10 in the evening, pero maraming tao parin ang nasa labas at naglalakad kahit ganitong oras na.

Habang nakatalikod ay may bigla naman siyang narinig na sumigaw sa likod niya.

"Sarap! Mahal!" sigaw ni Byul na tila excited sa nagaantay na si Yongsun.

Successful kaya ang naging result?

Ito ang cooperation na nagoffer kay Byul to expand her business overseas. Dahil nga mabilis na nag grow at nadagdagan ang branches ng restaurant nila Byul sa pinas. Nagkaroon kaagad siya ng mga foreign investors.

Agad na kumaripas ng takbo si Byul papunta kay Yongsun at maingat na binuhat ang buong katawan niya, na parang bridal style carry.

"Hoy! Ibaba mo nga ko! Nakakahiya, Byul! Tinawag mo na nga kong sarap, binuhat mo pa ko na parang walang tao!" sunod sunod na reklamo ni Yongsun sa parang ogag na si Byul. Ang lakas talaga ng trip ng taong 'to. Hindi naman siya totally na galit, natutuwa nga siya sa pinaggagawa ni Byul.

"Yongsun, tara. Uwi na tayo ng pinas." ang kaninang nakabungisngis na si Byul, ay napalitan naman agad ng ngiti na hindi umabot sa mata niya.

Hindi naman ito naintindihan ni Yongsun. Wala siyang ideya kung naging successful ba o hindi.

"Okay ka lang, Byul? Ano nga pala yung naging result?" Habang karga karga ni Byul, nilagay naman ni Yongsun ang mga kamay niya sa batok ni Byul para makakapit.

Diretso siyang nakatingin kay Byul pero nakatingin naman ito sa malayo. "Nope. Hindi successful, nagsayang lang yata ako ng oras kanina." tugon niya atsaka bumuntong hininga.

"Byul! Part ng business industry ang matalo minsan. Kaya wag ka panghinaan ng loob ah? Marami pang ibang opportunities ang darating sayo...." Yongsun cut her sentence para dahan dahang ilapit ang mukha sa taong karga karga siya ngayon.

Byul suddenly stopped walking at the street, while carrying her. Tumingin kay Yongsun at napapikit na lamang nang bigla siyang halikan nito sa labi.

"I believe in you." Yongsun said after planting a kiss on Byul's lips.

The two both smiled right after.

"WOOOOOOHHH!!!!!!" biglang rinig nilang hiyawan ng mga tao malapit sa may central park.

Nagkukumpulan ang mga tao habang may pinapanood. Nagsimula namang ulit maglakad si Byul habang karga karga parin si Yongsun, patungo sa maraming tao. Para tignan kung ano at sino ba ang pinagkakaguluhan nila.
Habang naghihintay, binaba na muna niya si Yongsun. Sabay nilang inangat ang mga paa para tignan kung ano ang nasa gitna. May gitara, isang mic stand at drum set. Na sa tingin nila ay may live na magpeperform.

Muli namang naghiyawan ang mga tao, nang biglang may babae na pumunta sa gitna. Mukha itong pinay pero hindi ganoong mamukaan ni Byul. Umusog na muna siya malapit kay Yongsun at nagsimula nang tumugtog ang banda at pagkatapos ay kumanta na ang babae.

🎶  Sa'n darating ang mga
salita. Na nanggagaling sa aming dalawa? 🎶

🎶 Kung lumisan ka, 'wag naman sana. Ika'y kumapit na, nang 'di makawala 🎶

Parehas namang napangiti sina Byul at Yongsun, nang malamang tagalog pala ang kakantahin nung babae. Kahit nasa Korea sila, natutuwa ang dalawa na may kababayan sila dito at nagperform pa.

Hindi man maintindihan ng mga ibang koreano at koreana ang kinakanta niya. Abot tenga naman ang ngiti nila dahil sa sobrang ganda ng boses nito pati narin ng mga instrumento.

🎶 Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo

Sa pagbalik, mananatili na sa piling mo

Mundo'y magiging ikaw 🎶

Mas lumawak naman ang ngiti ni Byul nang marinig ang chorus ng kanta. Humarap kay Yongsun atsaka tinignan ito ng seryoso.

🎶 Wag mag-alala kung nahihirapan ka. Halika na, sumama ka. Pagmasdan ang mga tala 🎶

Napansin ito ni Yongsun kaya humarap din siya kay Byul at diretsong tinignan sa mga mata.

"Yongsun? I rather lose everything than lose you." Byul said, directly looking at her eyes.

🎶 Aking sinta, ikaw na ang tahanan at mundo

Sa pagbalik, mananatili na sa piling mo

Mundo'y magiging ikaw 🎶

"Yongsun, will you take my hand? So that, I won't be lost anymore." Byul said, lifting her one hand for Yongsun to reach.

"Only if the purpose of holding it means allowing to share my whole life with you? then I'll take it." she replied, reaching the hand.