YOUR NAME (completed)

[91] Azura

Matapos naming mag-usap iniwan na nila ako sa kwartong ito.

Umupo ako sa upuan na malapit lang sa kama niya. Masuyo ko siyang pinagmasdan. Mas maganda pa ang labi niya kesa sa akin. Sakto lang ang haba ng pilik mata niya pero madami ito at sobrang itim. Napangiti ako sa kilig at tuwa dahil mahahawakan ko na siya at mayakap.

Dumapo ang tingin ko sa kamay niya. Shet! Gusto kong hawakan kaya nakatitig nalang ako dito at inaalala ang mga panahong hindi namin mayakap ang isa't-isa. Nag sent pa kami ng kamay namin na may nag form ng heart shape nang kino-llage namin ang litrato. Ginawa naming wallpaper. Napangisi ako sa ala-alang iyon.

“titigan mo nalang ba yan?”
Agad akong napasindak nang magsalita siya. Napayuko ako dahil sa hiya. Shet! Shet! Mura ko sa isip ko. Niyukom ko ang mga kamay ko na nasa kandungan ko. Rinig ko ang umaalik-ik niyang tawa. Kaya imbes na mahiya, napangiti nalang ako habang nakayuko parin. Parang isang magandang musika sa tenga ko ang mahina niyang tawa.

“wag ka nang mahiya”. Sabi niya nang  bumangon at sumandal sa headboard. Nakikita ko yun kahit na nakayuko pero hindi ang mukha niya. “tumingin ka sa akin”. Napalunok muna ako at dahan-dahang inangat ang mukha ko. Agad kong nakita ang ngiti niya kaya nagloloko nanaman ang puso ko. Pwede na akong atakihin sa puso. He always makes my heart beat faster effortless.

“Hi”. Ngisi niyang sabi. Nalulula ako ngayon sa matamis niyang ngiti. Dahil sa lakas ng emosyon na nararamdaman ko ngayon hindi kona napigilan ang sarili ko at napaluha nalang sa saya. Ayaw kong makita niya ang pagbagsak nun pero hindi ko mapigilan. Pinunasan ko ito gamit ang mga kamay ko.

“H-Hello”. Bulol kong sabi. I bit my lip. He chuckled. “wag kanang umiyak, mas lalo akong nanghihina”

“sorry masaya lang ako”. Mangiyak-ngiyak kong sabi. Ba't sa tuwing naririnig ko ang boses niya mas lalo akong napapaiyak.

“masaya din akong makita ka”.marahan siyang ngumiti. “let's get to know each other?”

Nahimasmasan na ako sa pagiyak lalo nang marinig ko ang sinabi niya. Tumango ako at ngumiti.

“I'm Killian”

“Amalie”. I smiled from ear to ear.

“pwede ba kitang yakapin?”. His voice was gentle. Tumango ako. He spread his arms na sinasabi lapitan ko siya. Kaya tumayo ako at umupo sa gilid nang kama niya. Nakasandal parin siya sa headboard. Nilapit ko ang katawan ko sa kanya. He surprisingly pulled my left arm towards him. Nagulat ako dahil pinahiga niya ako sa dibdib niya at niyakap. Hinila ko ang kamay ko na naipit sa pagitan ng katawan namin rinig kong umungol siya kay nag sorry agad ako.

“careful” bulong niya kaya tumango ako at nilagay sa likod niya ang kamy ko para yakapin rin siya. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso niya. Nagkakarera rin na tulad sa akin. Napapikit nalang ako dahil hindi lang pala ako ang nakaramdam ng ganito kundi pati narin siya. Masuyo niya akong niyakap ngunit humigpit pa ito at bumulong sa akin.

“I love you.”

Kaya mas lalo ko siyang hinigpitan ng yakap kahit na alam kong magkalapit na ang katawan namin nasa kaliwang gilid ng katawan niya ang sugat at ako naman nasa kanan niya. Pero para sa akin ayaw kong palampasin ang oras na kayakap ko siya.

“I love you too”. Bulong ko. I shiver as he gently caress my hair.

“you have a smooth hair”. He whispered as his fingertips squeezing my hair that thrills me more.

Bigla ko naman naalala na nasa bahay ang mga kaibigan niya, baka papasok nalang at makita kami. Nakakahiya.
Kaya dahan-dahan ko nang nilayo ang sarili ko sa kanya.