The Tragic Past We've Had - COMPLETE

Chapter 4

Ken

Masayang pinagmamasan ng lalaki ang babae habang kumakain ito. Hindi niya lubos akalain na mapapayag niya ang babae na kumain tuwing umaga na kasama siya.

Unang kita niya palang sa babae na sabi na agad nito sa saliri,  na siya na ang babaeng mamahalin nito habang buhay. Kaya nong na kita niya ito nakaupo magisa hindi na siya nagdalawang isip na lapitan ito.

'Hindi ka pa ba kakain?' pagtatanong sa kanya ng babae.

Ngumiti lang ito sa kanya.

'You don't eat rice?' pagtatanong niya sa babae.

'Yes'

'Ganon ba?' inabot ng lalaki ang laman ng plano nito sa babae.

'Paano ka?'

'Okay lang ako, bibili na lang ako mamaya. Kumain ka na lang.'

'Salamat, nga pala I'm Stifany. Sorry nga pala dahil na kita mo akong pinapagalitan.'

'Wala yun, kumain ka na lang at wag mo ng isipin yon.'

Labis ang kaligayan ng na nararamdaman ng lalaki at nangako ito na sa sarili niya na hindi na niya papakawalan ang babaeng nasa harapan niya.

Uminom na lang ako ng tubig para ma wala ang pananakit ng ulo ko. Matagal ko ng hinintay to at ngayon nakita ko na siya, hindi ko na siya pakakawalan pa. Alam kong siya na ang babaeng ma talagal ko nang hinahanap.

Buong bukay ko umikot lang sa paghahanap sa kanya at hindi ko hahayaan na sa pagkakataon na ito ma wala pa siya ulit sakin. Marami akong kasalanan na kailangan kong itama.

"Ken? Tulala ka na naman? Anong problema mo?"

"Wala, iniisip ko lang ang paparating nating mid term exam."

"Ang layo layo pa kaya ng exam natin! Siguro may tinatago ka na naman sakin no?"

"Ano naman ang itatago ko sayo Russel? Doon kana nga at mag practice kana!"

"At ikaw? Mag practice ka na rin!"

"Baka nakakalimotan mo ako ang captain mo?"

"Kaya nga magpra-practice na ako."

Ano na kaya ang ginagawa niya? Iniisip niya rin ba ako sa mga oras na to? Simula nong makita ko siya gustong gusto ko na talaga siyang yakapin. Miss na miss ko na ang mga bisig niya. Miss na miss ko na ang dating kami.

Sana lang natatandan niya pa ako. Sana lang naaalala niya pa ako. Sana lang ako parin ang nilalaman ng puso niya. Sana ako parin ang lalaking gusto niyang makasama sa buhay.

Nangako ako sa kanya na hindi ko siya iiwan pero sinira ko ang pangako ko. Kailangan kong humingi ng tawad sa kanya. Bumabalik na naman ulit sa isip ko ang araw bago ako tunalon.

Ang sakit sakit para sakin na makita siyang umiiyak. Kaya ginawa ko na lang ang makakabuti samin alam ko naman na susundan niya ako hanggang sa kamatayan dahil nangako siya sakin. Nangako kami sa isat isa na habang buhay kaming magsasama.

Pinunasan ko na ang mga luha ko at kinuha ang bag ko. Kailangan kong hanapin siya ngayon. Gusto ko siyang kausapin tungkol samin. Gusto kong malaman ang nararamdaman niya.

Alam kong umiiyak rin siya gabi gabi kagaya ko. Alam kong napapanaginip rin niya ang mga ala ala namin dalawa noon. Ayoko ng sayangin ang pagkakataon ito na ibinigay ng tadhana para samin dalawa.

"Ken saan ka pupunta?"

"May gagawin lang ako. Maiwan mo na kita dito para bantayan sila."

"Tsk! Sige na umalis kana bago pa ako sumama sayo."