The Tragic Past We've Had - COMPLETE

Chapter 20

Laila

Katatapus lang ng opening salvo. Nabigay narin ng mga message ang ibat ibang dean at ngayon hito na talaga ang pinakahihintay ng lahat. Magsisimula na ang mga sayawan na isa sa pinaayaw ko sa lahat.

Nong 18th birthday ko nga hindi ako pumayag na magkaroon ako ng 18 candles, 18 flowers at lahat ng 18 na pweding ma isip nong birthday ko. Hindi kasi ako sanay sa maraming tao dahil lumaki ako na tangin pamilya ko lang ang kilala ko at iilan na tinuring kong kaibigan.

"Good evening everyone. Alam kong hindi na kayo ma ka paghintay na maisay ang ka date niyo ngayon gabi." wika ng MC at muli na naman nagingay ang lahat. "Pero bago tayo pumunta dyan. Meron mo na tayo intermission number mula sa culture and arts. Muli palakpakan natin sila."

Tangin hiyawan lang ng mga tao ang naririnig ko ngayon. Hindi na talaga sila ma ka paghintay. Ganon na ba talaga sila ka excited para maisayaw ang ka gate nila?

"Laila tulala ka na naman? May problema ka ba?" wika ni Ken kaya agad akong tumingin sa kanya.

"Wala, naiingayan lang ako."

"Masanay kana, marami pang ganito sa susunod."

"At hindi na talaga ako sasali pa."

"Ano ka ba, nan dito naman ako at hindi naman kita pababayaan."

"Iniiba mo na naman ang topic."

"Bakit ano bang topic ang gusto mo?"

"Wala, manood na lang tayo."

"Subokan mo kasi e-enjoy para naman hindi ka ma bagot dyan. Para kang bata na inagawan ng lobo."

"Sinusubokan ko naman kaso hindi ko talaga trip to!"

"Bakit ano bang trip mo? Ako?"

"Kong tadyakan kaya kita dyan para malaman mo!"

Tinawan niya lang ako. Nagaasar na naman siya. Akala niya siguro hindi ko na raramdaman na iniiba niya ang topic para ma kabanat lang siya sakin. Anong akala niya sakin tanga para hindi mapansin yon.

"Ang cute mo talaga panginaasar ka no! Hahahahahah!"

"Masaya ka na? Pagako ma inis sayo iiwan talaga kita dito."

"At akala mo magpapaiwan ako dito. Sasama kaya ako sayo."

"Tsk! Pwedi bang manahimik ka mo na? Magsisimula na kasi!"

"Sige dyan ka na mo na!"

"At saan ka naman pupunta? Hindi moako pweding iwan dito na magisa!" galit na wika ko sa kanya.

Alam naman niya na hindi ako sanay na magisa tapus iiwan niya pa ako. Tinignan ko lang siya ng masama. Sige! ka paginiwan mo ako dito sisiguradohin kong wala ka ng babalikan!

"Sige na hindi na ako aalis."

"Mabuti naman! Panindigan mo ang sinabi mong hindi mo ako iiwan, na hindi ka aalis sa tabi ko!"

"Oo na!" wika niya pa at sabay lapit sakin. Ngayon magkadikit na ang balikat naming dalawa.

At sa hindi inaasahan bigla niyang hinawakan ang mga kamay ko sabay tingin sakin.

"Hayaan mo na akong hawakan ang mga kamay mo. Ayoko kasing ma wala ka sa tabi ko."

Dahil sa sinabi niya hindi ko magawang ma ka pagsalita. Hindi ko alam kong anong sasabihin ko. Biglang na blangko ang utak ko. Na wala lahat ng mga sasabihin ko.

Nakaradama ako ng kakaibang kiliti dahil sa sinabi niya. Ano bang nangyayari sakin. Kinikilig ba ako?

Ngayon tignan mo ang nangyari! Ni hindi ka man lang makakilos dahil hawak hawak niya ang kamay mo? Sana pinayagan mo na lang ma ka alis babalik naman yon!