The Tragic Past We've Had - COMPLETE

Chapter 40 - Sport Fiest

Ken

Mabilis na umakyat ang magkasintahang Ace at Stifany sa rooftop. Gusto kasi nilang makalayo sa kay Ricky dahil palagi na lang ito na ka buntot sa kanila. Simula kasi ng dumating si Ricky hindi na sila gaano nakakalabas dahil bantay sarado ang mga ito.

Buti na lang dahil may palabas ngayon sa gym at halos lahat ng mga istudyante ay nan doon. Kaya kinoha nila ang pagkakayaon iyon para magkita muli. Mabilis na isinirado ni Acr ang pinto para walang sino man ang magtangkang gulohin sila.

"Stifany, okay ka lang ba?" Nagtatakang tanong ni Ace. Bakas kasi sa mukha ng dalaga ang labis na kalongkotan.

"Kong sasabihin ko bang oo magagalit ka ba sakin?"

"Bakit naman ako magagalit sayo. Dalawa tayong nahihirapan dito kaya hindi mo kailangan sulohin ang lahat ng sakit."

"Ace, hindi ko na kasi alam kong hanggang kailan matatapus to. Ang gusto ko lang naman ay makasama ka habang buhay."

"Laila magtiwala ka lang sakin. Pagsubok lang ito at malalampasan natin to."

"Alam mo Ace simula ng dumating si Ricky hindi na ako tinigilan ni Papa. Bakit ba ayaw na ayaw niya sayo? Wala ka naman ginawang masama laban sakit at sa kanya."

"Hayaan na lang natin siya. Kahit nga ako hindi ko rin alam. Ang mabuti pa e-enjoy na lang natin ang araw na ito na magkasama tayo."

Ngumiti lang si Ace sa kanya sabay hawak sa mga kamay nito. Kahit na hihirapan na sila sa mga nagyayari sa kani lang mga buhay pilit parin silang ngumi-ngiti. Dahil alam nila na kapagsumoko sila masasayang lang lahat ng pinaghirapan nila.

"Ace, may ginawa akong kanta sayo?"

"Ano naman yon? Nagabala ka pa talaga."

"Oo naman mahal na mahal kaya kita. At sinulat ko talaga to para sayo."

"Sige nga, kantahin mo nga ngayon sa harapan ko."

Mabilis na kinuha ni Stifany ang guitara na nasa gilid niya. Ang pagsusulat ng kanta ang pinagtuonan ng pansin ni Stifany habang hindi nila na kikita ang isat isa. Masaya ito dahil sa ganitong paraan niya binubuhos lahat ng nararamdaman niya para kay Ace.

Tinignan niya lang si Ace bago ito kumanta.

"Minamasdan kita sa malayo
Tibok ng puso ko'y hindi na mapigilan
Ka pagkasama kita mundo umiiba
Kaya pangako ko sayo habang buhay kitang maaalala"

Masayalang nakangiti si Ace habang kinakantahan ito ni Stifany. Bawat salitang binibikas nito ay tumatagos lahat sa puso niya.

"Handa ka ba?
Harapin ang mundo kasama ako
Hawakan mo lang at wag kang bibitaw
Sasaya rin tayo balang araw."

"Isang tanong lang ang inihiling ko
Isang tanong na kong saan magbabago ang ikot ng mundo."

"Kaya sabihin mo sa akin
Mahal mo rin ba ako, katulad ng pagibig ko sayo
Kaya sabihin mo sa akin
Tayong na lang habang buhay
Sarili ko sayo'y iaalay."

"Kaya sabihin mo sakin
Handa ka na bang tumakas sa mundong puno ng takot
Kaya sabihin mo sakin
Tayo na lang dalawa."

Mabilis na pinunasan ni Ace ang mga luha ni Stifany at nikayap ito ng mahigpit. Alam niya kasi na ang lalim ng pinanghuhugotan ni Stifany para lang ma isulat ang kantang iyong na para sa kanya.