'Ace and Stifany Flashback'Masayang pinagmamasandan ng dalawa ang mga taong na ka suot ng ibat ibang costume. May nakakatakot at meron din kakaaliw. Kasalukoyan sila ngayon sana isang park at may holloween fiest dito. Kong sino ang may pinaka magandang costume ang mananalo.
"Bakit dito mo ko dinala?" pagtatanong ni Stifany kay Ace.
"Wala lang, wala rin kasi akong ma isip na ibang lugar. Hindi rin naman kasi tayo makakaputa sa sea side dahil malamang sarado na ito ngayon. Bakit ayaw mo ba dito?"
"Hindi naman sa ayaw ko. Hindi lang ako sanay sa maraming tao. Alam mo naman kong anong klasing buhay ang meron ako. Masgugustohin ko pa na ikaw lang ang kasama ko."
"Ikaw talaga binubola mo na naman ako. Basta sabihin mo lang kong ayaw mo dito dahil lilipat na lang tayo."
"Wag na, gusto ko na dito. Naaliw na rin akong panoorin sila."
"Nga pala may ibibigay ako sayo." wika ni Ace ay may kinuha itong chocolate sa bag niya. "Hito kunin mo."
"Talaga sakin lang to?"
"Oo, saan naman galing to?"
"Pinasalobong sakin ni tita yan. Kaso alam mo naman na hindi ako mahilig sa chocolate kaya ibibigay ko na lang sayo."
"Salamat talaga, pinasaya mo na naman ulit ako." wika ni Stifani at mabilis niyang niyakap ang kasinhatan nito.
"Happy Holloween!"
"Happy Holloween Ace!"
Masaya nilang pinagmasdan ang mga nangyayari sa paligid nila. Masayang masaya si Ace dahil nagustohan ni Stifany ang regalo nito. Hindi naman kasi siya mahilig sa chocolate kaya na isipan niya ibigay na lang ito.
"Ace ipangako mo sakin na pagnabuhay ulit tayo palagi mo kong bibigyan ng chocolate!"
"Oo naman. Gusto mo araw araw pa."
"Talaga gagawin mo yon?"
"Oo naman ganon kasi kita ka mahal. Kaya kahit na ma buhay ulit tayo ikaw at ikaw parin ang mamahalin ko."
"Ganon rin ako!" hinalikan lang ni Stifany ang kasintahan nito.
Ramdam na ramdam ni Ace ang pagmamahal ni Stifany sa kanya. Kahit na natatakot si Stifany sa pweding gawin ng Tatay niya pag nalaman na nagkikita parin sila ni Ace. Pero hindi ito naging hadlang sa pagmamahal niya kay Ace.
Saktong palabas na ang dalawa ng bigla nilang makita ang ang ama ni Stifany na nagaabang sa gate. Huli na para tumakbo pa sila at magtago dahil na kita na rin sila mis mo.
"Kunin niyo ang anak ko at hawakan niyo ang lalaking yan." wika ng Ama ni Stifany at mabilis naman kumilos ang mga nalalakihang taohan ng kanyang Ama ni stifany.
"Pa pakawala mo siya. Wala siya ginawang masama sakin." wika ni Stifany at napupumiglas itong makawala. Pero laking gulat niya ng maramdaman niya ang palad ng kanyang Ama sa pagmumukha niya.
Halus mapasigaw si Stifany sa sakit pero wala itong nagawa at tangin pagiyak lang nakaya niya.
"Bakit niyo sinampal ang Anak mo! Hindi ka pa naawa sa kanya!" wika pa ni Ace at kahit anong pilit niya makawala sa mga kamay na humahawak sa kanya hindi niya magawa.
"Walang kang karapatan kong ano man ang gawin ko sa Anak ko! Anak ko siya at pwedi kong gawin ang kahit anong gusto ko!"
"Pero sumosubra na kayo! Hindi na makatarungan ang ginawa niyo!"
"Tumahimik ka! Kong ayaw mo pati ikaw ma saktan ko!"
"Pa! Wag mong idamay dito si Ace wala siyang kasalanan."
"Tumahimik kong ayaw mong burahin ko sa mundo itong lalaki na to! Isakay niyo na siya sa sasakyan!"
"At saan niyo naman po siya dadalhin? STIFANY!" sigaw ni Ace sa pangalan nito.
Bakas sa mukha ni Ace ang sakit dahil wala man siyang nagawa nong sampalin ng mis mong Ama niya ang kanyang kasintahan. Gustong habulin ni Ace si Stifany kaso hindi niya magawa dahil mahigpit ang pagkakahawak sa kanya ng mga lalaki.
"Ace!...." sigaw ni Stifany. Susubokan niya pa sanang bumaba kaso huli na dahil malakas na isinara ng lalaking na ka itom ang pinto ng sasakyan.
"Wala kayong awa! Bakit hindi niyo na lang hayaan kami na maging masaya! Bakit ba kailangan mo pang gawin samin to!"
"Wala ka talagang alam sa mundong kinatatayoan mo. Kong ako sayo wag mo ng lalapitan ang anak ko dahil baka hindi ako maka pagpigil at mapatay kita!" wika pa nito.
"Kahit patayin mo ko! Hindi ako titigil mahal namin ang isat isa at wala ka ng magagawa pa doon!"
"Matapang ka talaga! Sige bungbugin na yan para hindi na niya malapitan ang Anak ko. Pero wag niyo mo ng patayin dahil pagnalaman ko pang nilalapitan niya ang anak ko ako na mis mo ang papatay sa kanya! At gagawin ko yon sa harap ng Anak ko!"
"Napakasama mo talaga......" hindi na tapus pang sabihin ni Ace ang sasabihin nito ng bigla siyang sinuntok ng lalaki may hawak sa kanya sa chan.
Tatlong magkakasunod na suntok ang natanggap niya bago siya binitawan ng mga lalaki. Parang nan dilim ang paningin niya at hindi na niya ma kita kong sino man ang nasaharapan niya.
"Sana maging tanda na sayo ito! Wag mo ng lalapitan ang anak ko!" wika ng Ama ni Ace at malakas itong sinipa ang mukha niya dahilan para ma walan ito ng malay.
---
Author note: Nasa Chapter 18 ang unang part at nasa Chapter 22 naman ang karugtong. Nilagay ko lang dito para kong gusto niyong basahin ng buo hindi na kayo magtatanong pa sakin. Salamat.
BINABASA MO ANG
The Tragic Past We've Had - COMPLETE
RomantikWhat if the tragic past happen again in the future? Would it be the same love? Same you? Same us? Same story?