The Tragic Past We've Had - COMPLETE

Chapter 58

Ken

Nasa tapat na ako ngayon ng bahay ni Laila. Maaga talaga akong nagpunta dito para marami kaming oras na pagsasaluhan mamaya. Gusto kong makasama siya  ngayon araw. Yong tipong kahit ngayon lang isipin mo na namin ang mga sarili namin.

Marami na kaming pinagdaan at lahat ng yon tinanggap namin ng walang pagalinlangan sa kong ano ang pweding mangyari saming dalawa. Siguro oras naman na maging maligaya mo na kami kahit sandali man lang.

Gusto kong dahil siya sa isang lugar na kong saan hindi niya maiisip ang mga problemang hinaharap namin sa ngayon. Dahil kong problema na lang parati ang iisipin naming dalawa paano naman ang buhay namin? Tama nga ang sabi sakin ni Papa ka gabi.

Naisipan kong kila Papa na lang mo na umowi kasi magpapatulong ako sa kanya para makausap si Lolo. Kaingan kasi namin siyang tanungin kong ano ba kasi ang dahilan niya kong bakit ayaw ni kay Ace para sa anak niya at sa tingin ko si Papa lang ang makakatulong samin ni Laila.

"Anak, I miss you. Sorry kong hindi kami na ka punta nong birthday mo." bungad sakin ni Mama at mabilis siya akong niyakap.

"Wala po yon Ma, na intindihan ko naman po kayo."

"Kumain ka ba? Tara sumama kana samin ng Papa mo."

"Sige po." umopo na ako sa tabi ni Papa. Pinagsilbihan niya ako at si Papa naman napapasulyap lang sakin.

Alam na siguro niya kong ano ang pakay ko dito. 

"Pa? Nakausap mo na ba si Lolo?"

"Kakausapin ko mo na si Kasper para ma sabihan niya si Lolo mo. Nga pala ka musta ang paghahanap niyo sa pamily ni Ace?"

"Nahanap ko na po siya Pa. Nakapagusap narin sila ni Ace at ang Mama niya."

"Saan niyo naman na hanap ang pamilya ni Ace?" wika ni Mama. Siguro na ikwento na sa kanya ni Papa ang nangyari tungkol samin.

"Nagkapalit po ng pamilya si Ace at Stifany."

"Anong ibig mong sabihin?"

"Ang pamilyang hinahanap ni Stifany 'ay nasa pamilya natin. Ang pamilyang hinahanap naman ni Ace 'ay nasa kanila ni Laila."

"Ang gulo naman nito. Anong plano niyo ngayon?"

"Kausapin si Lolo. Siya lang naman kasi ang may alam ng lahat ng ito. Kong hindi dahil sa kanya hindi sana aabot ganito, nadamay pa kami sa ginawa niya noon."

"Anak wag ka naman ganyan sa Lolo mo. Kakausapain ko mamaya ang kakambal ko."

"Sige pa, wag na mo na nating isipin yon."

"Dapat ako ang magsabi sayo non, Hayaan mo Ken matatapus rin to. Why not yayain mo mona si Laila. Gumala mo na kayo bukas para naman ma wala sa isip niyo ang mga problema dinadala niyo."

"Oo nga Anak tama ang Papa mo. Bigyan niyo mo na ang sarili niyo ng pahinga. Gumala mo na kayo at magisip-isip ni Laila. Tiyak na makakabuti yon para sa inyong dalawa."

"Ganon na ng po ng gagawin namin bukas. Salamat nga pala sa inyo."

Bigla akong napatingin sa kaliwa ko ng mapansin kong papalapit si Laila sa kinatatayoan ko. Kaya mabilis kong inayos ang sarili ko para naman hindi ako mag mukhang tanga sa kanya.

"Good morning, parang masaya ka ngayon. Anong nakain mo?" wika nito at sabay yakap sakin.

"Wala naman, sa bahay kasi ako nila Mama umowi ka gabi. Sorry kong hindi na ako na katawag napagod kasi ako ng husto sa pagdri-drive."