Third Person
Nauna ng pumasok si Ken at sumonod si Laila sa kanya. Pagdating nila sala bumongad agad ang pamilya nilang dalawa ngunit wala pa ang taong pinakahihintay nilang makita. Ramdam na ramdam ng dalawa ang tensyon na namamagitan sa pamilya nila. Tensyon na hindi galit ang namumu'o kong hindi kaba. Hindi man sila nagsasalita pero kitang kita naman sa mga mata nila.
Halos lahat sila naghihintay sa pagdating ng Ama ni Stifany. Dahil sa wakas malalaman narin nila ang dahilan kong bakit pilit na pinaglalayo ng Ama ni Stifany sa buhay niya ang taong pinakamamahal nito.
Dahan dahan ng lumapit ang dalawa at umopo na. Makikita sa mga mukha nila na kabadong kabado sila. Wala kasi silang ka alam kong ano ba ang mangyayari pagkatapus nilang malaman ang lahat. Natatakot rin sila na baka sa kaling magbago ang pagtingin nilang dalawa sa isat-isa. Mahal na mahal nila ang bawat isa at hindi nila hahayaan na pati ang relasyon nila ay madamay sa gulong ginawa ng Ama ni Stifany.
"Nan dito na po si Papa." wika ni Kasper. Dahan dahan niya dinala ang Ama nito sa harap ng lahat.
Halos lahat na gulat ng makita nila ang Ama ni Stifany. Matanda na ito at naka wheelchair narin kagaya ng Ina ni Ace. Nakaramdam ng kakaibang galit si Ken at Laila ng magtama ang mata nila sa Ama ni Stifany. Kakaibang galit na kong saan hindi na nila na pigilan pang dalawa at agad silang na patayo.
"Waka kang kwentang Ama! Dahil sayo winasak mo ang buhay ko. Sinira mo!" pagwawala ni Stifany sa ka tayo'an ni Laila.
"Bakit mo na gawa samin to! Sabihin mo ano bang ginawa kong kasalan sayo at pilit mo kong inilalayo sa anak mo! Dahil sa kagagawan mo na sira ang pangarap na binoo ko kasama ang anak mo!" galit na wika ni Ace sa katayo'an ni Ken.
Akmang lalapitan na nila ang Ama ni Stifany mabilis silang hinarang ang mga magulang nila.
Tangin pagiyak lang ang nagawa ni Jose na ama ni Stifany ng makita niya ang kanyang anak sa katayo'an ni Laila at ang lalaking pinakamamahal ng kanyang anak na si Ace sa katayo'an ng apo niya.
Gusto niyang yakapin ang anak niya kaso pinipigilan siya si Kasper baka kong ano ang mangyari sa kanya. Alam ni Jose na siya ang may kasalanan ng lahat at hindi niya ito itatangi sa sarili niya. Alam niyang na bulag siya sa nararamdaman naman ng Anak niya. Kaya nagawa niya na paglayoin ang dalawa dahil may malalim pa siyang dahilan.
Halos nagkakagulo na ang lahat dahil hindi parin humohupa ang galit ng dalawa kay Jose. Pilit man silang pinapakalma ng saliri nilang mga magulang pero wala parin itong nagawa. Dahil nangingibabaw parin ang galit ng dalawa.
"Anak, sana patawin mo ang Ama mo. Humihingi ako ng paguunawa mo dahil sa ginawa kong pagsira sa buhay mo."
"At ngayon mo pa talaga sinabi yan kong saan hindi mo na mababalik ang lahat. Pa! Nagmakaawa ako sayo noon pero anong ginawa mo! Sinaktan mo ko pati na ang taong pinakamamahal ko!"
"Ngayon sabihin mo sakin mababalik mo pa ba ang kahapun na siniri mo. Tinanggap ko lahat ng pananakit na ginawa mo dahil alam ko sa sarili ko pinoprotikhan mo lang ang anak mo. Pero bakit sa akin pa. Ni wala naman po akong kasalanan sayo! Kaya bakit pati ako sinasaktan niyo!"
"Patawarin niyo ko. Hindi ko ginusto na mangyari ang lahat ng ito." wika ni Jose at tuloyan na siyang humahagul-gul.
Gustong gusto niya talagang lapitan ang anak niya at yakapin ito dahil sa tagal ng panahon hindi niya ito nasilayan. Ngunit hindi niya ito magagawa dahil kinasusuklaman siya ngayon ng anak niya kaya tanging pagiyak na lang ang nagagawa niya. Nagbabakasakali sa pamamagitan nito humopa ang galit ng dalawa sa kanya.
"Pa, kigusto mong mangyari ang lahat ng ito. Tignan mo sinira mo ang buhay na meron ako. Ngayon sasabihin mong hindi mo ginusto to! Ano ginagago mo ba kami! Pa! Hindi sapat ang sorry lang!" wika ni Stifany.
BINABASA MO ANG
The Tragic Past We've Had - COMPLETE
RomanceWhat if the tragic past happen again in the future? Would it be the same love? Same you? Same us? Same story?