ZERRİN KAMALI yemin etmişti, ailesinin intikamını almadan vazgeçmeyecekti. Ne pahasına olursa olsun.
Aşk ve mutluluğu kendine yasaklamıştı. GİZEM ÇETİN
Bu iş bitene kadar iki isim, tek kişi olacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Benim ailem Selanik göçmeni. Dedem ,ninem ,büyükbabam ve babaannem annemler yeni evlendiklerinde İstanbul'a göçmüşler.
İki ablam var. Birisi iki yaşında ölmüş annem kahretmiş. Babam bir çocuğumuz daha olsun sana derman olur deyince, ben olmuşum ve anneme gerçekten derman olmuşum.
Ablamla aramda on bir yaş var. Şirketi dedem ve büyük babam kurmuşlar ve büyütmüşler. Amcam ve halam da bizim şirkette çalışıyorlardı.
Şimdi emekliliğin keyfini sürüyorlar. Tabi hala onların tavsiyelerine ihtiyacımız oluyor ve ellerinden geleni yapıyorlar.
Amcamın kızı Yasemin Londra da yaşıyor. Moda tasarımcısı. Mügeyi de o nedenle Camberıdge' e gitmesine izin verdiler.
Yoksa ne Can abii nede ablam kesinlikle göndermezlerdi. Ekonomi okuyor. Halamın kızı bizimle çalışıyor Nevin. İhracatı o yönetiyor. Çok akıllı ve dünya tatlısı bir kız. Oğlu M. Kemal Boston da yaşıyor kalp cerrahı."
"M . ne oluyor?"
"Biz Selanik göçmeniyiz demiştim. Onun için Mustafa Kemal olan adının sadece Kemalini kullanırız aile arasında. Onunla tanışırsan sana kendini, Mustafa Kemal olarak tanıtacağını bil."
"Anne ve baban hayatta mı?"
Yüzü biraz asıldı. Sorduğum için üzüldüm.
"Özür dilerim, sormamam gerekiyordu her halde. Neyse boş ver."
"Hayır gizli bir şey değil. Sadece onları pek hatırlamıyorum. Yıllar geçtikçe de hayalleri siliniyor. Hatta ablam mı anlattı, ben mi yaşadım bir çok olayı bilemiyorum.
İş seyahatlerine babam annemsiz gitmezdi,( miş )karısı hep yanında olsun istermiş. Amsterdam'a giderlerken uçak düşmüş ve 346 yolcunun tamamı ölmüş. Kırk beşi Türk .
Ben yedi yaşındaydım. Ablam on sekizinde. Annem ve babam ablam oldu. Halamın, amcamın desteğini yadsıyamam. Ben büyüdüm ve ablam kırk yaşından sonra üniversiteye gitti. Hepsi bu."
"Üzüldüm. Derman, onun için senin gözlerin gri. Elifin gözleri mavi. Genetik yani ve çok güzel gözleriniz var. Ablanın da öyle mi?"
"Gri mi!? Bu güne kadar gözlerimin gri olduğunu bilmiyordum, gidince hemen aynaya bakacağım. Evet ailede herkes renkli gözlü."
Şakadan omuzuna vurdum.
"Dalga geçme ya, seni ilk gördüğümde uyuz, ama gözleri çok güzel diye düşünmüştüm."
