The Famous Unknown

Chapter 48

I waved at my daughter while holding back my tears. I want to run away. Gusto kong magtago na lang. Why does it have to be me huh?

Nakasakay na sila ni papa sa kotseng dinala ni papa kanina. Kumakaway lang ako habang unti unting umuusad ang kotse. Nang tuluyan nang mawala sa paningin ko ay napaluhod ako sa semento.

"W-why me? My daughter needs me! Kailangan niya ng kalinga ng isang ina. Why? Please.. tell me why." Pagsusumamo ko kay Amadeus.

Lumuhod din siya na siyang hindi ko inaasahan. He held my face making me look at him. "Don't cry. Ayokong nakakakita ng babaeng umiiyak." He wiped my tears.

"Ano ba kasing gusto mo? Bakit ako? Maraming babae sa mundo! Why does it have to be me?!"

He started caressing my cheek with his thumb. "Bakit hindi ikaw?"

"Dahil may anak akong kailangan kong alagaan! Can't you understand that?!" I exclaimed.

Bakit ang hirap niyang paliwanagan? My daughter needs me, that's it.

Hindi siya sumagot ngunit ang isang kamay niya ay napunta sa likod ko habang ang isa naman ay nasa likod ng aking mga tuhod then he lifted me.

Anong...

Pinasok niya ako sa bahay at nilapag sa mahabang couch tapos ay pumunta siya sa kusina nang bumalik ay may dalang baso ng tubig.

"Here, drink this. Crying makes a person dehydrated." Umupo siya sa tabi ko. "Hindi kita puwede pabayaan dahil baka mapatay ako ng papa mo." Ang dalawang braso niya ay ginawa niya unan habang nakasandal sa backrest bago pumikit.

Nag-aalangan man ay ininom ko ang tubig na nasa baso. Umiwas ako ng tingin nang makitang mukha siyang natutulog.

'Bakit hindi ikaw?'

His voice echoed inside my mind. Napalunok ako. Bakit kasi ako? I have my own responsibilities.

"Anong nangyari sayo matapos kayong ma-aksidente?"

Muli akong napalingon sa direksyon niya. "Huh?"

Doon na siya nagmulat at tinignan din ako pabalik. "You and your husband got into an accident that caused the death of him. Anong nangyari sayo pagkatapos nun?"

I look away at his stares. "Umm, I was in the state of coma for a year and six months then I woke up, I was surprised because my father who I thought died a long time ago is still alive. But I'm more surprised that I'm already a mother that time. Hindi ko man lang naramdaman na may bata sa loob ko." Mapait akong ngumiti. "Hindi ko naranasang magsuka, maglihi, at masaktan dahil sa panganganak. All in all, I'm still thankful."

Sinuklay niya ang buhok niya papatalikod. "Is it hard? To take care of your child without your husband?"

Tumango ako. "Syempre naman. Dati ay napagplanohan na namin ni Ellis na magta-take turn sa pagpupuyat kapag nagkaanak na kami but... things happened."

"Ellis is an asshole. A coward. Bakit mo siya nagustuhan? Mamamatay tao siya."

Nang makitang titig na titig siya sa akin ay dinagundong ng malalakas na tibok ng puso ko ang buo kong sistema. "You're right, my husband is a coward but I like him the way he expressed himself in his own way. And again, my husband only did it to avenge his family."