Tess
Tess is alleen thuis. Haar moeder is net even weg om boodschappen te halen. Ze voelt zich helemaal niet veilig in haar eigen huis. Snel controleert Tess of alles op slot zit. De keukendeur klappert...
Snel draait Tess zich om als ze een schaduw in de keuken ziet.. Zo, dat is een tijd geleden hoort ze iemand met een spottende stem zeggen. Met een gemene glimlach komt Stan uit de schaduw gelopen..
W, wat moet je hier stamelt Tess. H, hoe wist je dat ik hier woonde? Je lieve vriendje zag ik de deur uit komen, en ik heb zo in de gaten gehouden waar je woonde grijnst Stan. H, hoe wist je dat hij mijn vriend was dan zegt Tess angstig. Ik hou je al een tijd in de gaten grijnst Stan. Je dacht toch niet zo makkelijk van ons af te komen?
En nu meekomen! Ruw pakt Stan Tess haar armen vast en trekt haar mee. Nee, laat me los gilt Tess. Alsjeblieft?! Nee grijnst Stan. De andere jongens weten hier niks van, je bent alleen voor mij! Vliegensvlug bind Stan haar handen achter haar rug met touw, en trekt haar mee naar zijn auto. Tess ziet na een tijdje tegengestribbeld te hebben tegen Stan, dat het geen zin heeft om er tegenin te gaan, en loopt tergend langzaam naar Stan's auto. Zitten en je kop houden beveelt Stan als hij Tess op de achterbank heeft geduwd.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
No FicciónTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...
