Tess
Ik wil gewoon niet dat jullie ruzie om me hebben zucht Tess. Ik ben dat gewoon niet waard. Tuurlijk wel zegt John verontwaardigd terwijl hij haar kust. Hij begrijpt gewoon mijn keuze niet. Ik wil gewoon met jou leven Tess, en je nooit meer alleen laten. Wat wil je daarmee zeggen zegt Tess zacht. Ik geloof het niet meer als iemand zegt dat hij me nooit alleen zou laten. Dat zei Laur, uhm hij ook fluistert Tess. Bewijs het maar John zegt Tess terwijl ze weer bij het oude echtpaar gaat zitten. Snel gaat John naast haar zitten en pakt haar handen vast. Laat het mij je bewijzen schat zegt John. Ik wil je zo graag laten zien dat het ook anders kan.Ahw, moet je dat zien zegt de man van het oudere echtpaar. Zo verliefd waren wij vroeger ook. Dat zijn we toch nog steeds grinnikt de oude vrouw terwijl ze haar man liefdevol een por geeft. Laat me gewoon alleen mompelt Tess. Ik moet even nadenken goed? Oké zegt John snel. Ik ga wel even ergens anders zitten.
Na een tijdje komt Tess naar John toegelopen. Ik geef je een kans zegt ze langzaam. Vertrouwen doe ik mensen niet meer zo gauw, maar ik wil je het laten bewijzen. Dankjewel mompelt John. Maar bedoel je ook dat je wilt dat ik dalijk mee ga naar je nieuwe huis. Verlegen kijkt Tess naar de grond. Ja, ik denk het wel zegt ze na een stilte. John loopt op Tess af en kust haar voor alle passagiers. John, wat doe je fluistert Tess met een rood gezicht. Laten we ons even terugtrekken anders. Tuurlijk zegt John en pakt haar hand beet. Laten we even naar binnen gaan fluistert Tess. John laat het geen twee keer zeggen..
Tess komt over een paar dagen alweer naar huis toe. Haar ouders hebben besloten om het huurhuis van Tess op te knappen om haar te verrassen als ze thuis komt. Alle muren zijn behangen, en alle meubels zijn bezorgd en ingericht. Gelukkig weet haar moeder wel een beetje wat Tess leuk vind qua inrichting. Ik hoop niet dat ze terug komt met een Thai zegt haar vader plotseling. Tess haar moeder moet hard lachen. Thaise zijn vaak een van de meest vriendelijke mensen zegt ze. Hoe weet je dat nou weer reageert haar vader. Ik heb het ergens gelezen. Nou, ik hoop dat ze het gewoon naar haar zin heeft gehad, en die vervelende tijd achter haar heeft gelaten. Ik hoop het maar zucht haar moeder.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...