Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 73

Tess

Hoe bedoel je, je bent er in geluist vraagt Tess niet begrijpend. Je weet nog wel die man, mijn zogenaamde vriend, die toen mijn groep over heeft genomen, toen jij in het ziekenhuis lag, en ik bij je was gebleven. Heb jij in het ziekenhuis gelegen vraagt haar moeder verschikt. Waarom heb je niks gezegt? Mam, het was niks mompelt Tess. Het was alleen maar uitdroging. Alleen uitdroging foetert haar moeder. Daar kan je daar ook van dood gaan hoor! Jemig ma, ik leef toch nog zegt Tess geirriteerd. Vertel verder zegt Tess zacht. Wat is er gebeurd? Ik hoorde wel dat jullie ruzie hadden, maar je zei dat het niet over me ging. Dat ging het dus wel! Snel kijkt Tess naar beneden zodat John haar opkomende tranen niet ziet. Je hebt dus tegen me gelogen zegt ze schor. Nee, ik heb niet gelogen zegt John terwijl hij haar gezicht beetpakt. Hij vond het niet goed dat ik iets met een reizigster ben begonnen. Ik heb alleen gezegt dat hij zich met zijn  eigen zaken moest bemoeien. Maar hij is dus naar mijn baas gestapt zucht John. En nu moet ik op het matje komen.

Moet dat vandaag vraagt Tess zacht. Langzaam knikt John. Ja, ik moet om drie uur vanmiddag op het hoofdkantoor in Amsterdam zijn. Wil je dat ik met je meega zegt Tess snel. Ik denk niet dat dat een goed idee is zucht John. Als ze me hierom willen ontslaan, dan maakt het niet uit of je er wel of niet bij bent zegt John zacht. Ik hoop er maar het beste van. Het komt vast wel goed zegt Tess terwijl ze John kust. Tot straks dan maar.