Ongeveer na een uurtje komt John de lodge in. Tess?? John kijkt overal in de lodge. Hij ziet haar nergens. De deur van de badkamer staat open als enige. John loopt er haastig heen. Tess, waar ben je? Opeens ziet hij haar kleding op de grond liggen en een gedaante ernaast. Snel rent John de badkamer in. Tess roept John uit. Wat is er gebeurd? Hoelang lig je hier al? Je bent ijskoud zegt John zachtjes. Tess reageert niet meteen. Voorzichtig tilt John Tess van de grond en draagt haar naar bed toe. Zacht legt John haar op bed ,onder de dekens zodat ze een beetje opwarmt. Zelf gaat hij naast haar zitten. Na een tijdje komt Tess weer langzaam bij. John was net ingedommeld, maar zit gelijk rechtop zodra hij merkt dat Tess wakker is. Wat is er gebeurd Tess vraagt John. Ik weet het niet antwoord Tess. Ik was me aan het omkleden en oppeens werd het zwart voor mijn ogen. Je had moeten eten zegt John een beetje bozig. Dat weet ik ook wel mompelt Tess zwakjes. Ik ga nu wat te eten voor je halen zegt John beslist. Dit mag niet nog een keer gebeuren. Hoelaat is het dan vraagt Tess verbaast. Tien uur antwoord John. Ik hoop dat de keuken van het restaurant nog open is. Desnoods krijg je een boterham zegt John. Is iedereen van de groep al naar hun lodges vraagt Tess. De meeste wel zegt John. Maar er zitten nog een paar een spelletje te spelen aan de grote ronde tafel in het restaurant. Klinkt gezellig mompelt Tess. Ik ben zo terug schat roept John. Ik bedoel Tess zegt hij met een blozend gezicht. Snel verdwijnt hij naar buiten. Tess is verwarring achterlatend.
Bij Laurens
John komt langs de lodge van Laurens en Inge gelopen op weg naar het restaurant. He, vanwaar die haast roept Laurens. Ik moet even wat te eten halen roept John terug. Weten jullie of de keuken nog open is? Ik dacht dat ze open waren tot half elf antwoord Inge. Maar jullie hebben toch net in het restaurant gegeten? Het is niet voor mij zegt John met een zucht. Voor wie dan wilt Inge weten. Voor mijn reisgenote antwoord John terwijl hij naar Laurens kijkt. Het is voor Tess he zegt Laurens zacht na een tijdje. John knikt nauwelijks merkbaar. Ze heeft gisteravond helemaal niks gegeten, en ik vond haar in de badkamer, ze was flauw gevallen.Jemig zegt Inge. Gaat het nu wel goed met haar? Ja zegt John. Het gaat weer met haar, maar ze moet nou gewoon even wat eten. Moet ik anders even meelopen bied Laurens aan. Ik denk niet dat dat verstandig is aarzelt John. Blijf maar gewoon hier. Goed, uhm okee zegt Laurens. Terwijl John langzaam richting het restaurant wandelt, hoor je Laurens wacht! Verrast draait John zich om. Wat is er Laurens? Laurens is John achterna gelopen. Hebben jij en Tess nou wat vraagt Laurens schoorvoetend. Ik weet het niet geeft John toe. Ik wil heel graag voor haar zorgen en dan voor altijd. Maar ik weet niet of zij dat ook wil. Maar je bent toch veel te oud voor haar mompelt Laurens. Ik ben 30 zegt John vriendelijk.Tess is 25, ze weet precies wat ze wel en niet wil. Ik zal het haar vanavond vragen wat ze wil antwoord John. Goed mompelt Laurens. Dan ga ik maar terug naar mijn lodge. Dat lijkt me een goed plan zegt John. Vlug loopt hij door naar het restaurant. Do you have something to eat for me vraagt John aan de eerste de beste kok die hij tegenkomt. I have some rijst and some chicken. Is that okay vraagt de kok aan John. That is okay zegt John. Can I take it with me to my lodge? Sure zegt de kok, en overhandigd John even later een pakketje met rijst en wat kip. John loopt gelijk terug naar zijn lodge en loopt snel ook omdat dat pakketje in zijn handen bloedheet is. Met zijn vrije hand klopt John op de deur van zijn lodge. Tess doet de deur van de lodge open en kust hem. Laurens die nog buiten op de veranda zit, een paar hutten verder, ziet het met lede ogen aan..
Bij Tess
Hé, je hebt eten meegenomen zegt Tess terwijl ze John zoent. Dat had ik toch beloofd mompelt John. Wat was je lang weg zegt Tess als John haar het eten heeft overhandigd. Tess valt ondertussen meteen aan op het eten. Ik kwam Laurens en zijn reisgenote tegen zegt John. O zegt Tess. Leuk! Laurens vroeg me of we wat samen hadden zegt John voorzichtig. Dat gaat hem toch niks aan reageert Tess fel. Het is mijn leven, en hij heeft niks meer in mijn leven te zoeken! Maar hoe zit het dan Tess zegt John terwijl hij haar hand pakt. Ik weet, ik ben je gids maar.. Het mag gewoon niet dit. John staat met een ruk op. Ik doe dit werk nu tien jaar, en dit is me nog nooit overkomen. Maar ik kan mijn gevoelens niet ontkennen voor je. Het spijt me zegt John met gebogen hoofd. Nee, niet doen fluistert Tess. Ik heb ook gevoelens voor jou, is dat je niet opgevallen dan? Dat wel mompelt John.Maar als ze hier achter komen bij mijn werk, ben ik mijn baan kwijt. Maar het klinkt heel gek zegt John. Maar, ik heb het wel voor je over. Vol verbazing kijkt Tess naar John. Echt waar? Ik dacht dat je me alleen maar als een vakantieliefde zag gaat John verder. Tess schud haar hoofd. Nee, zo zag ik je niet. Jij bent de eerste bij wie ik mijn verhaal kwijt kon. Omdat ik je vertrouwde vertelde ik je alles bloost Tess. Snel pakt John haar hand vast. Ik hoop dat je dat altijd aan me zou wil blijven doen Tess bloost John ook. Wat, hoe bedoel je fluistert Tess. Ik bedoel, dat ik voor altijd bij je wil blijven zegt John zacht. Maar je kent me net zegt Tess. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik wil niks liever dat je bij me blijft. Al is het misschien een beetje snel zegt Tess. Tess, Ik weet het zucht John. Vergeet het anders maar wat ik heb gezegt.
Nee zegt Tess plotseling. Ik wil ook voor altijd bij jou blijven. Maar gun me de tijd oke? Ik vond je al leuk vanaf het begin dat ik je zag fluistert Tess. O, is dat zo zegt John glimlachend. Jij viel me ook de eerste avond al op. Je leek zo kwetsbaar, maar dat was je ook zegt John. Shht zegt Tess terwijl ze haar vinger op zijn lip legt. Ik ben moe, ga je mee zegt Tess terwijl ze naar de slaapkamer knikt. Natuurlijk glimlacht John. Snel doet Tess haar pyjama aan. Tess, wat is er nou wilt John weten. Je hoeft je niet te schamen voor me hoor. Ik bedoel, ik wil je best anders even alleen laten hoor zegt John. Nee, dat hoeft niet zegt Tess snel. Ik vind alleen dat litteken hier bij mijn buik zo lelijk mompelt ze. Tess, je bent prachtig bloost John. Vind je dat echt zegt Tess terwijl ze rood word. Ik meen het Tess zegt John zacht. Zachtjes trekt hij haar naar het bed toe. Kom we gaan slapen..

YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...