Moet ik nou gaan of niet? Wat als ik het niet leuk vind? Wat als ik geen aansluiting vind bij de groep? Dalijk zijn het alleen maar oudere stellen die de hele tijd op me gaan letten. Waarom wil ik dit? Langzaam loopt Laurens zijn straat uit. Wat loop je in jezelf te praten jongen vraagt een stem achter hem. Verbaast kijkt Laurens om. Een oude vrouw met een wit hondje kijkt Laurens nieuwsgierig aan. Ik weet niet zeker of ik op vakantie moet gaan zucht Laurens. Hoezo niet wilt de oude vrouw weten. Nou, het hele idee van alleen op reis gaan trekt me niet zo aan zegt Laurens terwijl hij zijn schouders ophaald. Je bent jong zegt de oude vrouw. Je bent niet getrouwd of gebonden, waar wacht je op? Nee, dat klopt zegt Laurens. Waar wacht je dan op zegt de oude vrouw. Als ik net zo jong was als jij had ik het ook gedaan jongeman. Heeft u het vroeger dan niet gedaan vraagt Laurens verbaast. Ach jongen zegt de oude vrouw. In mijn tijd, toen ik jong was hadden we daar geen geld voor. Ik was de oudste thuis en moest voor de jongere kinderen in het gezin zorgen. Jij moet gewoon gaan jongen. Misschien kom je onderweg wel de liefde van je leven tegen. Ik hoef voorlopig even helemaal geen vriendin of vrouw mompelt Laurens. Ik heb gewoon tijd nodig om mijn hoofd leeg te maken. Dan moet je gaan antwoord de oude vrouw. Weet u wat zegt Laurens na een tijdje. Ik denk dat ik het gewoon ga doen. Als het niks is, is het een illusie armer en een ervaring rijker. Zo is het maar net jongen zegt de oude vrouw met een knipoog. Fijne dag verder zegt de oude vrouw en ze loopt weg. U ook een fijne dag zegt Laurens en hij loopt terug naar het huis van zijn ouders.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
NonfiksiTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...