Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 54

Ik meen het Laurens zegt Tess verdrietig. Ga weg! Je gaat maar naar die Liza. Tess, ik wil die Liza niet zegt Laurens verdrietig. Ik wil jou. Daar ben je dan knap laat mee mompelt Tess. Ik ben het zat Laurens. Je gaat voor dat kind zorgen of niet, maar je belast mij er niet mee. Ik wil dat ze het laat weghalen mompelt Laurens. Ik wil geen kind van haar zegt Laurens terwijl hij naar de grond kijkt. Ik wil er eentje met jou Tess. Het spijt me als ik dat nog niet duidelijk heb gemaakt aan je, maar ik wil het echt. Ik geloof je niet fluistert Tess. Je hebt het al zo vaak gezegt.  Ik, ik geloof het niet Laurens. Bewijs het maar een keer. M maar hoe dan stamelt Laurens. Ik weet niet meer wat ik moet doen Tess. Ik ben harstikke gek op je, en alleen op jou, Maar je gelooft me toch niet zegt Laurens verdrietig. Dat klopt ja zegt Tess. Ik wil nu dat je gaat Laurens. Ik hoef je voorlopig even een lange tijd niet te zien. Tess alsjeblieft smeekt Laurens. Ga weg Laurens zegt Tess zacht. Anders bel ik de politie en zeg ik dat je me lastig valt!

Tess, goed, ik ga al zegt Laurens als Tess de telefoon al wilt pakken. Maar, mocht je je bedenken Tess zegt Laurens terwijl hij wegloopt. Ik bedenk me niet Laurens zegt Tess boos. Je gaat maar voor dat kind zorgen alsof het je eigen kind is. O wacht, dat is het ook zegt Tess met een ijzige stem. Tess verdomme zegt Laurens. Ik wil dat kind niet. Hoe moet ik je dat bewijzen? Door weg te gaan en geen contact meer met mij te zoeken fluistert Tess. Vergeet maar gewoon dat we een relatie hebben gehad en alles hebben meegemaakt. Vergeet me maar gewoon zegt Tess in tranen.

Tess, hoe kan ik je vergeten zegt Laurens ook in tranen. Ik kan je niet vergeten,en na alles wat we hebben meegemaakt, en na alles wat gebeurd is. Dat kan ik echt niet fluistert Laurens. Probeer het toch maar fluistert Tess. Want dit, dit ga zo niet werken. Ik vertrouw je niet meer Laurens na alles wat je me geflikt heb. Dat snap je toch ook wel hoop ik? J, ja zegt Laurens in tranen. G, goed zegt Laurens verslagen. Het spijt me jongen zegt Barbara als ze Laurens gekwetste gezicht ziet. Ik had het ook graag anders gezien.

Zwijgend loopt Laurens langs Barbara, de kamer uit, en loopt het ziekenhuis uit zonder om te kijken. Wat had ik dan moeten zeggen fluistert Tess tegen Barbara. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Ik snap het sust Barbara. Was ik niet te hard voor hem fluistert Tess.  Ik bedoel: Ik hou nog wel van hem, maar ik kan hem niet meer aan. Tess begint zachtjes te huilen. Shht, stil maar zegt Barbara troostend. Ik denk dat het goed is om even afstand van elkaar te nemen. Ik wil het aan de ene kant wel snikt Tess. Maar aan de andere kant ook niet. Waarom niet wilt Barbara weten. Omdat ik nog van hem hou fluistert Tess. Ondanks alles vraagt Barbara verbaast. Zachtjes knikt Tess. Ja, ondanks alles hou ik nog van hem. Ik snap mezelf ook soms niet meer zegt Tess terwijl ze naar beneden kijkt. Wat moet ik nou?!