Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 36

Na een tijdje klopt Laurens op de deur. Tess mag ik binnen komen? Laurens krijgt geen antwoord, dus hij duwt de deur langzaam open. Tess ligt snikkend onder de dekens. He schat zegt Laurens troostend. Mag ik bij je komen zitten? Je doet maar snikt Tess. Raak me niet aan zegt Tess als Laurens zijn armen om haar heen wilt slaan. Geschrokken deinst Laurens terug. Wat heb ik gedaan fluistert hij zacht. Ik wil gewoon niet dat je me aanraakt fluistert Tess. Niet nu...

D, dan niet stamelt Laurens. Ik ben op de gang, mocht je me nodig hebben. Verdrietig loopt Laurens de kamer uit. Op de gang houd Rita hem tegen. Hey Laurens, wat is er? Ze wil niet dat ik haar aanraak zegt Laurens verdrietig. Ik heb haar toch niks gedaan? Laat haar maar even zegt Jan. Je moet haar even met rust laten. Ga anders even naar buiten. We blijven wel bij haar. Maar ik wil niet weg zucht Laurens. Ga nou maar zegt Jan zacht. Goed dan zegt Laurens zuchtend. Als ze me nodig heeft, moet je me bellen. Ik heb mijn telefoon bij me zegt Laurens zacht. Ga nou maar zegt Laurens zijn moeder. Ik bel je wel als er wat is. Langzaam loopt Laurens naar buiten en gaat op een bankje zitten bij de ingang. Laurens voelt na een tijdje dat er iemand naast hem komt zitten. Het is een ex van Laurens die hij al een tijd niet heeft gesproken. Hey Liza begroet Laurens haar als hij haar herkend. Ik heb niet echt de behoefte om te praten zegt Laurens als Liza een heel verhaal wilt afsteken. Waarom ben je hier Laurens wilt Liza weten. Mijn verloofde ligt hier zegt Laurens. Ze heeft een miskraam gehad en het ging ff helemaal mis. Ik was er niet om haar te helpen, ze moest het helemaal in haar eentje oplossen. Ik heb zo'n spijt snikt Laurens plotseling. Kom eens hier zegt Liza en trekt Laurens tegen zich aan. Nee zegt Laurens terwijl hij zich na een tijdje van haar losmaakt. Ik moet terug naar Tess. Ze wil me vast zien zegt Laurens zachtjes. Zullen we anders even wat drinken stelt Liza voor. Als er wat met Tess is, dan belt ze je toch wel?  Ik denk het wel zegt Laurens aarzelend...