Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 34

 Na een half uur komen zijn ouders weer de kamer ingelopen en geven Laurens een tas met kleding voor hem en Tess. We laten je nu alleen zegt Jan. Denk je dat het gaat? Ik denk het wel zegt Laurens. Het moet maar.. De hele tijd zit Laurens bij het bed van Tess. Wilt u wat eten vraagt een zuster vriendelijk aan Laurens als hij net zit in te dommelen. Nee ik hoef niks mompelt Laurens. Ik heb niet echt honger. Je moet wat eten jongen zegt de verpleegster zacht. Ze ligt in coma, ze voelt en hoort niks. Nee, dat weet ik ook wel zegt Laurens verdrietig. Dat hoeft u me niet nog een keer te zeggen. Sorry zegt de zuster geschrokken. Ik wou u niet verdrietiger maken. Dat weet ik ook wel zucht Laurens. Ik wou gewoon dat ze wakker werd. Morgen zegt de zuster zacht. Morgen herhaalt Laurens zacht. Houd ze hier niks van over vraagt hij zacht aan de zuster. Nee dat denkt ik niet zegt de zuster aarzelend. Ze zal er helemaal van herstellen. Laurens slaakt een zucht van verlichting. Kunt u een bed voor mij regelen vraagt Laurens zacht. Ik wil graag bij haar blijven vanacht. Tuurlijk zegt de zuster zacht en ze snelt weg.

De zuster brengt, nadat het bed naast het bed van Tess staat, Laurens twee broodjes met kaas. Je moet eten jongen zegt ze betuttelend. Ik wil niet mompelt Laurens. Als de zuster maar blijft aandringen eet Laurens ze toch maar op. Als iedereen weg is, doet Laurens zijn pyjama maar aan. Zachtjes aait hij over het haar van Tess. Word snel wakker schat denkt Laurens in zichzelf. Ik mis je zo. Dit had niet zo moeten gaan. Waar was ik toen je me nodig had? Het spijt me zo Tess. Je verdient me niet fluistert Laurens zacht tegen Tess. Dan wordt er geklopt op de deur van de kamer. Het is dokter Janssen. Mag ik even binnen komen vraagt dokter Janssen beleeft. Ja hoor zegt Laurens. Wat is er dokter? Er is niks zegt dokter Janssen. Ik wou alleen even kijken hoe het met mevrouw gaat. Is er nog verbetering opgetreden in de afgelopen uren vraagt de dokter aan Laurens. Laurens schud verdrietig zijn hoofd. Nee, ze ligt hier de hele tijd al zo stil. Komt het echt goed dokter? Het komt goed jongen probeert dokter Janssen hem gerust te stellen. Ze is een taaie jongen zegt hij zacht. Voorzichtig pakt dokter Janssen de pols van Tess beet. Haar hartslag is zwak maar goed zegt dokter Janssen. Ze wordt in de gaten gehouden door allerlei machines hier. Laurens kijkt stilletjes om zich heen. Denkt u dat ik vanacht gewoon kan gaan slapen vraagt hij aan dokter Janssen. Ik ben zo bang dat er vanacht wat met haar gebeurt. Als er wat met haar gebeurt gaan de machines af zegt dokter Janssen. Goed dan zegt Laurens. Hou me op de hoogte zegt dokter Janssen terwijl hij wegloopt. Zal ik doen mompelt Laurens. Moe kruipt Laurens in zijn bed. Hij luistert de hele tijd naar de piepjes die de machines aangeven. De hele nacht kan Laurens niet slapen en kijkt de hele tijd naar Tess