John
Tess wordt rustig als ik haar in m'n armen neem. Na een tijdje stil geweest te zijn, vraag ik haar, als alles genezen is, of ze meegaat op vakantie met zijn tweeën.
Tess
Ik kijk hem schaapachtig aan. Waar wil je dan naartoe? Ik hoef niet perse meer naar Thailand. Een ander land lijkt me ook leuk om naartoe te gaan.
Bali lijkt me ook wel mooi om heen te gaan. Witte stranden, wuivende palmbomen.
Dat lijkt me heerlijk zegt John bedenkelijk. Maar ik wil dat je eerst opgeknapt ben voordat ik je ergens mee naartoe sleep.
Jaaaaa zegt Tess geërgerd. Nou weet ik het wel!
Ik ga wel naar beneden zegt John met een zucht. Ik probeerde alleen maar aardig te doen hoor.
Dat weet ik ook wel reageerd Tess, maar John is al naar beneden verdwenen...
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...
