Hoofdstuk 69

10 0 0
                                    

Laurens

Laurens is nu een dag in Chiang Rai, en hij heeft het naar zijn zin. Hij en Inge kunnen het inmiddels goed vinden samen. Vandaag gaan ze een paar tempels bezoeken. Moet je kijken Laurens zegt Inge ademloos als ze in de eerste tempel staan.Het is allemaal goud. Het is allemaal bladgoud mompelt Laurens. Hoe weet je dat vraagt Inge verbaast. Ik heb wat erover gelezen toen ik deze reis boekte zegt Laurens. Aha zegt Inge langzaam. Kom, we gaan de andere tempel bezoeken.Na twee uur gelopen te hebben, zakken Laurens en Inge neer op een bankje. Mijn voeten kunnen niet meer kreunt Inge. Ik ook niet beaamt Laurens. Zullen we vragen of we alvast terug mogen? Misschien zijn er wel meer die het wel hebben gezien...

Tess

Vanmorgen zijn John en Tess naar de drijvende markt geweest. Met een schipper van de lodge zijn ze naar het midden van de rivier de Kwai gevaren, waar de markt gehouden wordt. Wow, wat is dit mooi zegt Tess ademloos. Ze verkopen zoveel! Wil je wat kopen dan vraagt John met een grijns op zijn gezicht. Uhm, nee ik zou niet weten wat zegt Tess verlegen. Ik heb het nog nooit gezien. Kijk, ze verkopen ook siraden zegt John oppeens. Wil je even kijken? Ja, dat lijkt me leuk zegt Tess voorzichtig. John haalt even later een zilver armbandje met blauwe kraaltjes uit de mand die voor een oud vrouwtje staat. Hoe vind je deze Tess? Ik vind hem prachtig fluistert Tess. I have also the necklace zegt het oude vrouwtje oppeens. Do you want to try it? Zacht knikt Tess. Yes please. Voorzichtig pakt John de ketting uit de doos waarin hij ligt, en doet hem bij Tess om. Natuurlijk tovert de oude vrouw ergens een spiegel vandaan. Look, how beautifull she is zegt de oude vrouw. Hij staat je prachtig Tess zegt John. Je moet hem gewoon nemen.  Is she your wife? No zegt John terwijl Tess begint te blozen. Maybe later zegt John in de hoop dat Tess het niet heeft gehoord. Helaas.. Blozend geeft John de oude vrouw het geld voor de armband en de ketting. Wil je dat echt vraagt Tess. Wil je echt je leven delen met mij?  Ik zou niks liever willen zegt John terwijl hij haar handen beet pakt.

Je bedoeld, dat je met me wil trouwen zegt Tess met trillende stem. Na alles wat ik heb meegemaakt? Ik hou gewoon van je fluistert John. Daar kan ik ook niks aan doen. Het is zo gegroeid. Ik wil er voor je zijn en je voor altijd beschermen. Wow zegt Tess met tranen in haar ogen. Dit, dit heeft nog nooit iemand tegen me gezegd. Dan ben ik de eerste die dat tegen je ga zeggen zegt John terwijl hij de armband ook bij Tess omdoet. En ik ga je vragen om met me te trouwen als je het niet verwacht zegt John glimlachend.

Ik ben bang bekent Tess. Waarom vraagt John. Ik ben bang dat je net zo bent als Laurens, en me in de steek laat als het moeilijk wordt. Ik ben niet net als Laurens zegt John langzaam. Gun me tijd zodat ik het je kan bewijzen. Goed dan zegt Tess na een tijdje stil te zijn geweest.  Dat is niet het enige waar ik bang voor ben aarzelt Tess. Waar ben je nog meer bang voor dan wilt John weten. Ik, ik ben bang dat die drie jongens terug komen om wraak op me te nemen fluistert Tess. Ik zie nog steeds dat grijzende gezicht van Stan voor me toen hij me neerstak. Snel staart Tess naar de grond van de boot zodat John haar tranen niet ziet. Hé zegt John terwijl hij haar gezicht met beide handen vastpakt. Ik ben er voor je, en ik zal je altijd beschermen.

Ik laat niet toe dat dit nog een keer met je gebeurd.  Zullen we teruggaan fluistert Tess blozend. Dalijk vragen de andere gasten zich af waar we blijven. Dat zal wel meevallen grinnikt John. Ik heb ze een vrije dag gegeven zodat ze konden doen wat ze wilden. Is die andere groep inmiddels alweer weg informeert Tess.  Ja, sinds eergisteren antwoord John. Lucht dat je op? Ja eigelijk wel bekent Tess. Ik wou hem nooit meer tegenkomen, en ik hoop dat ook nooit meer mee te maken.. Kom we gaan terug naar ons hostel zegt John terwijl hij zijn arm om Tess heenslaat. Mogen de gasten weten van ons vraagt Tess zacht. Ik wil niet degene zijn waardoor je dalijk je baan kwijt bent. Heel even is het stil aan John zijn kant. Ik heb het voor je over zegt John zacht. Ik kan wel doen alsof ik een gewone gast ben hoor zegt Tess aarzelend. Nee, dat wil ik niet zegt John. We zien wel wat er gebeurd..

Voetstappen in het bosWhere stories live. Discover now