Tess
Wil ik met deze man mee? Vreemd genoeg voelt hij vreemd maar toch vertrouwd voor me. Ik vertrouw hem wel denkt Tess bij zichzelf. Hij gaat me niks aandoen.
Ik wil met hem mee zeg ik voorzichtig tegen Agnes. Ik hoop niet dat je het erg vind Agnes? Nee hoor kind zegt Agnes sussend. Ik geloof wel dat hij goed voor je gaat zorgen. Toch John? Inderdaad bevestigd John.
Ik omhels Agnes, en bedank haar voor alle zorgen. Samen met John loop ik weg van het huis van Agnes. Althans loop, ik strompel meer. Stan heeft meer wonden aangebracht dan ik dacht. Ze doen nog vreselijk pijn. Na 500 meter leun ik tegen een boomstam. Gaat het informeert John. Met een grimas schud ik m'n hoofd. M'n lijf doet zeer. Moet ik je dragen bied John aan. Dankbaar knik ik.
John
Het doet zo'n pijn van binnen als ik zie hoe Tess eraan toe is. Voorzichtig til ik haar op. Ik zie aan haar gezicht dat ze pijn heeft, maar ze zegt het niet. Ik draag haar de hele weg door het bos. Als we het bos uit zijn, zet ik Tess even op een boomstam. Ik moet even bellen zeg ik als ik haar verbaasde gezicht ziet. Degene die ik het eerst op bel is Ria. Ze leeft nog zeg ik tegen Ria. Aan de andere van de lijn begint Ria te huilen. Waar is ze? Hoe gaat het met haar? Kan ik haar spreken? Ze is haar geheugen kwijt zegt John plompverloren. Ik breng haar nu naar m'n huis zegt John. Ik zie je dalijk daar met Laurens. Is dat goed? Met een bevestiging hangt Ria op.Wie was dat vraagt Tess slaperig. Dat merk je vanzelf wel zeg ik, terwijl ik haar weer op til. Ik breng je nu naar m'n huis. Ik krijg geen antwoord meer. Tess is in m'n armen in slaap gevallen.
Tess
Als ik later weg wordt, merk ik dat ik in een bed lig. Blijkbaar ben ik in het huis van die John. Voorzichtig probeer ik overeind te komen, maar m'n lichaam doet me zeer. Een man en en oudere vrouw kijken m'n zwijgend aan. Wat doen ze hier? Wie zijn hun? Angstig kijk ik ze aan.
Gelukkig komt John niet veel later de kamer in. Ria, Laurens, laat haar maar even zegt John vermoeid. Het is teveel voor haar. Die namen komen me bekend voor denkt Tess. Maar waarvan? Ik weet het echt niet.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
غير روائيTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...