Tess
Ze waren op zoek naar mij? Waarom
wilt John nog steeds dat ik bij hem ben? Dit na alles wat er is gebeurd. Of die man is stapelgek, of hij houd echt van me. Bij deze gedachte moet ik glimlachen.
Wat is er zo grappig? John komt net de kamer ingelopen, en ploft op het bed neer. Ik bedacht me net dat ik het apart vind dat je nog steeds bij me bent fluistert Tess. Je hebt helemaal niks aan me. Door mij raak je alleen in de problemen zegt ze sip. John slaat zijn armen om haar heen. Dat was het me allemaal waard.
Ja vast zegt Tess somber. Je had beter gewoon iemand anders kunnen nemen. Voorzichtig pakt John haar handen beet: Hoe vaak moet ik je nou zeggen dat ik niemand anders wil? Ik wil jou, het verleden maakt niks meer uit. Dat is nou eenmaal geweest!
Met een pijnlijk gezicht trekt Tess, John naar haar toe en kust hem.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
No FicciónTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...
