Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 19

Verschrikt kijkt Tess de agent aan. I, is dat zo stamelt ze. Ik dacht dat ik de enige was. Nee, helaas niet mevrouw zegt de agent. Stilletjes kijkt Tess naar de grond. Ik ga even lopen zegt ze zacht. Nee, blijf maar even zitten mevrouw zegt agent Jagersma. Kent u deze jongens? Hij laat een foto aan Tess zien. Drie bekende gezichten staren haar vanaf de compositietekening aan. Laurens ziet dat Tess over haar lichaam begint te beven. H, het zijn die jongens fluistert Tess. Het zijn ze echt. Goed zegt agent Jagersma. Ik weet voorlopig genoeg. Jullie horen nog van mij. En met deze woorden staat agent Jagersma op en verlaat de kamer. Stilletjes zit Tess voor zich uit te staren. Het zijn ze echt Laurens. Hoe kunnen ze zo grijnzend op een compositietekening staan nadat ze mij dit hebben aangedaan. Ze wijst naar haar buik. Ik weet het niet zegt Laurens zacht. Maar ik weet wel dat ik altijd bij je blijf. Altijd zegt Tess met trillende stem. Ik ben nog steeds van mening dat je niet je leven moet vergooien door mij te helpen met dit kind. Ik bedoel, er zijn zoveel leuke meisjes om je heen, waarom ik?

Laurens pakt de handen van Tess beet. Dat heb ik je toch al uitgelegd. Ik hou van je, en ik heb altijd spijt gehad dat het uitgegaan is tussen ons. Ik was degene die het heeft uitgemaakt zegt Tess zacht.. Maar dan nog. Waarom ik? Je kan veel beter krijgen dan ik fluistert Tess. Nou moet je ophouden zegt Laurens boos. Ik blijf het niet zeggen. Ik kan gewoon niet geloven dat je bij me wilt blijven fluistert Tess. Dat is toch niet raar? Welke jongen blijft nou bij zijn ex die een kind verwacht dat niet eens van hem is zegt Tess verdrietig. Ik ben misschien de enige zegt Laurens zacht. Maar ik meen het allemaal. Zachtjes begint Tess te huilen. Je bent zo lief snottert ze. Dit hoeft echt niet Laurens. Zachtjes slaat Laurens zijn arm om haar heen. He, stil maar zegt hij zacht. Laurens wrijft zacht door haar haar heen. Je bent zo mooi fluistert hij in haar oor. Niet waar zegt Tess. Ik voel me zo dik als een koe, en ik zie er niet uit. Laurens glimlacht zacht. Je bent niet dik, je bent de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien. Meen je dit vraagt Tess ongelovig. Ja echt schat lacht Laurens. Anders zal ik het toch niet tegen je zeggen? He, kom op Tess zegt Laurens. Zo ken ik je niet. Ik voel me ook raar zegt Tess. Ik ben zo moe en misselijk de laatste tijd. Ik word er gek van. Schat, je bent 23 weken zwanger zegt Laurens. Dat hoort erbij. Ik ben het zat mompelt Tess. Kan het niet gewoon geboren worden? Ik ben het nu al zo zat. Je moet nog even schat antwoord Laurens zacht. Ik help je met alles, dat weet je. Gedwee knikt Tess. Ja dat weet ik ook wel zegt ze zacht. Ik kan alleen niet geloven dat je dit voor me wilt doen. Nou geloof het toch maar mompelt Laurens. Hoe gaat het met je arm vraagt Tess zacht om van onderwerp te veranderen. Het doet nog wel pijn zegt Laurens zacht. Maar jij bent bij me zegt Laurens zacht. Dat is het belangrijkste.. Laten we trouwtijdschriften kopen in het winkeltje beneden roept Tess uit. Ik zag mooie trouwjurken erin staan.