Hoofdstuk 62

28 1 0
                                    

Bij Tess

Tess moet omdat ze uitgedroogd is, twee dagen in het ziekenhuis blijven. Ze baalt als een stekker. We gaan ze later achterna mompelt John. Ik wil nu naar Chiang Mai zucht Tess. Wacht nou maar totdat je je wat beter voelt zegt John.  Waarom ben je nog steeds bij me vraagt Tess verlegen. Ik bedoel: ik weet dat ik je het zelf heb gevraagd, maar toch. Ik wil gewoon op je passen zegt John bedachtzaam. Daar is toch niks mis mee? En je zit in mijn groep natuurlijk, ik moet wel een beetje op de groep letten natuurlijk zegt John glimlachend. Tuurlijk stamelt Tess. Zie je wel Tess. Hij ziet niks in je, en zou dat ook nooit doen. Hij let gewoon op je omdat je in zijn groep zit, meer niet. Het is stom van je om te denken dat hij maar iets om je gaf. Tess voelt de tranen in haar ogen branden. Jammer genoeg ziet John het meteen.

Wat is er aan de hand Tess? Voordat Tess het zelf beseft, begint ze te vertellen. Over die drie jongens, haar ontvoering, de redding door Laurens, de zwangerschap, Laurens die haar wou helpen met de opvoeding, de miskraam, de breuk tussen haar en Laurens.

Als Tess is uit verteld, staart ze door het raam naar buiten. Jezus stamelt John na een tijdje. Tess, waarom vertel je me dit? Ik dacht begint Tess. Ik vertrouw je. I, ik dacht dat ik je dit wel kon vertellen zegt Tess zacht terwijl ze naar de grond kijkt. Ik heb dit nog nooit aan iemand verder verteld gaat Tess verder. Maar ik ben nog steeds bang dat die jongens wraak op me gaan nemen...

Zijn ze niet opgepakt dan vraagt John voorzichtig. Tess schud haar hoofd. Nee, ze zijn hem gesmeerd nadat een van hun me. Tess blijft even stil. Wat hebben ze gedaan Tess vraagt John met een zachte stem. Een van de jongens heeft me neergestoken zegt Tess verdrietig. En me daarna voor dood achtergelaten. Wat zegt John verschikt. Hoe konden ze dat doen! Ik weet het niet zegt Tess. Ik ben naar het ziekenhuis gebracht en dit is eigenlijk mijn verhaal besluit Tess zacht.

Ik weet eigelijk niet waarom ik je dit vertel zegt Tess zacht. Het is mij overkomen en mijn verhaal intereseerd je waarschijnlijk helemaal niks en geloof je me niet. Snel verstopt Tess haar hoofd onder de dekens. Ik wou het alleen maar aan iemand kwijt snikt ze vanonder haar dekens.

Voetstappen in het bosWhere stories live. Discover now