Rita wenkt de ober die er net aankomt lopen met een andere bestelling. Ik kom zo bij u mompelt de ober. Na vijf minuten staat hij bij Tess en Rita aan de tafel met twee menukaarten in zijn hand. Wat kan ik voor u inschenken vraagt hij aan Tess. Doe maar een glas water zegt Tess. Ik drink momenteel geen alcohol wijzend op haar buik. Nee dat snap ik zegt de ober zacht. Gefeliciteerd. Dankje zegt Tess terwijl ze naar grond kijkt. Ik ben er wel blij mee denkt Tess bij zichzelf. Maar was het maar van Laurens geweest. Dan weet ik zeker dat ik er echt van gehouden zal hebben. Meteen probeert Tess de gedachte uit haar hoofd te krijgen. Tess doe even normaal, wees blij dat je zwanger bent gaat een stemmetje in haar hoofd. Gaat het wel kind informeert Rita. Je ziet oppeens zo wit.Ik moet gewoon wat eten mompelt Tess. Wat wilt u eten vraagt de ober snel. Geef me maar biefstuk met een beetje patat en een beetje groente zegt Tess tegen de ober. Daar heb ik nou trek in.. Wat wilt u eten vraagt de ober beleeft aan Rita. Doe maar hetzelfde zegt Rita. En wat kan ik voor u inschenken vraagt de ober. O, doe maar een glas witte droge wijn antwoord Rita. Sorry meis zegt ze als ze Tess haar blik ziet. Doe maar hoor mompelt Tess. Het maakt me niet uit als je drinkt. Ik zou het nu ook wel willen fluistert ze. Rita pakt Tess haar hand. Nog even doorzetten meis. Voor je het weet heb je een klein hummeltje in je armen. Dat weet ik wel mompelt Tess. Maar, was het maar van Laurens geweest flapt Tess eruit. Wat zeg je zegt Rita scherp. Je hoort me wel bloost Tess. Ik ben er heel blij echt waar, maar het is niet van Laurens. Meis, wees blij dat je zwanger bent mompelt Rita. Je gaat er wel van houden, echt zegt haar moeder. Ik hoop het maar mompelt Tess. Tuurlijk wel zegt haar moeder. Waarom niet? Ik weet het niet aarzelt Tess. Het had van Laurens moeten zijn. Wees er gewoon blij mee mompelt Rita. We gaan dit kind al onze liefde geven wat we in ons hebben. Ze heeft hier ook niet om gevraagd om op deze manier geboren te worden. We hebben er nog wel over, maar niet nu fluistert Rita. De ober komt er net aan met het eten. In stilte eten Tess en haar moeder de maaltijd op. Na het eten gaat Tess haar telefoon. Met Tess de Wit neemt Tess op. He schat, met Laurens zegt Laurens aan de andere kant. Is het gelukt om een jurk uit te zoeken? Ja antwoord Tess zacht. Ik heb er een paar gepast, maar heb een mooie gevonden. Gaat het wel schat vraagt Laurens bezorgt. Ik ben gewoon wat moe antwoord Tess. Is er niks anders aan de hand informeert Laurens. Nee zegt Tess geergerd. Is het nog gelukt om een pak te vinden informeert Tess om maar van onderwerp te veranderen. Ja, ik heb een heel mooi pak gekocht zegt Laurens enthousiast. Ik denk dat jij hem ook wel mooi vind schat. Ik denk het ook zegt Tess vermoeid. Je ziet het pas op de bruiloft zegt Laurens. Dat weet ik antwoord Tess. Hoe laat ben je vanavond thuis vraagt Laurens. We gaan zo naar huis toch mam zegt Tess. Ja, als jij geen toetje meer wilt, dan gaan we zo antwoord haar moeder. Ik vraag de rekening wel even. Haar moeder wenkt de ober weer. We willen graag de rekening meneer...
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
No FicciónTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...