Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 58

Pa, Ma zegt Laurens als hij zijn ouderlijk huis binnenkomt. Ik ga alleen op reis. Zijn beide ouders zitten naar een natuurdocumentaire te kijken op tv. Wat zeg je Laurens zegt zijn moeder terwijl ze haar blik op de tv houd. Ik ga alleen op reis herhaalt Laurens. Ik denk dat het wel goed is voor mezelf om weg te gaan. Waar komt die ene ommekeer vandaan oppeens vraagt zijn vader aan Laurens. Nou, ik heb een oude vrouw gesproken begint Laurens. Ze zei dat ik moest gaan nu ik nog niet gebonden was. En ze had gelijk besluit Laurens. Wanneer wil je dan gaan jongen vraagt zijn moeder. Aan het eind van volgende week ging een singlereis van 22 dagen zag ik zegt Laurens. Die lijkt me best leuk om mee te gaan. Alleen.. zegt Laurens. Alleen wat zegt zijn vader? De reis is wel €1755 voor mij alleen.  Ik wil niet dat jullie de hele reis voor me betalen hoor zegt Laurens snel. Ik kan wel de helft mee betalen, als jullie dat goed vinden. Zijn ouders kijken elkaar even aan. Okee jongen, dat is goed zegt zijn vader. Waar ga je allemaal heen dan in Thailand? Bangkok, Chang Mai, River Kwai en nog veel meer andere plaatsen zegt Laurens enthousiast. Misschien blijf ik daar wel zegt Laurens in een opwelling. Maar Tess dan zegt zijn moeder verbaast. Ze is inmiddels weer thuis heb ik gehoord voegt zijn moeder er aan toe. Tess wilt me niet meer zien zegt Laurens droogjes. Dat heeft ze de vorige keer in het ziekenhuis heel duidelijk aan me gemaakt. Ze zal er geen dag om treuren als ik weg ben. Volgens mij is ze me veel liever kwijt dan rijk. Dan zal ik niet zo snel zeggen zegt zijn moeder snel. Hoezo niet ma zegt Laurens. Ik heb het idee dat ze nog wel iets in je ziet hoor zegt zijn moeder. Mam hou toch op zegt Laurens. Dat doet Tess echt niet meer. Ik ga de reis boeken en Laurens loopt naar boven.

Ondertussen bij Tess

Tess is inmiddels weer thuis uit het ziekenhuis. Ze is hard op zoek naar een eigen huis, ver weg van Laurens. Ze probeert hem te vergeten, maar het is moeilijk. Zuchtend loopt Tess de advertenties langs op internet. Het is allemaal net te duur of er zijn net urgentere gevallen zoals zij die een huis zoeken. Je mag nog wel even thuis wonen hoor probeert haar moeder. Ik wil een plek voor mezelf mam zegt Tess geergerd. Sorry schat, ik wil je alleen maar helpen hoor zegt haar moeder snel. Ik weet dat je het goed bedoeld zegt Tess. Maar het is goed om nu op mijzelf te gaan wonen. En wat als die jongens nou nog een keer wraak op je willen nemen vraagt haar moeder angstig. Ze zijn niet gepakt nadat ze je de vorige keer zo toegetakeld hebben. Dat zie ik dan wel weer zegt Tess droogjes. Tess, doe eens niet zo ongelofelijk dom valt haar moeder tegen haar uit. Je was er bijna niet meer geweest als Laurens er niet was geweest. Jaaa zegt Tess geergerd, Nou weet ik het wel. Gelukkig was hij er op de momenten dat ik hem nodig had. Maar nu moet ik het zelf doen. Ik heb Laurens niet nodig. Goed dan zegt haar moeder schouder ophalend. Waar wil je dan gaan wonen? Mam, ik weet het nog niet zegt Tess. Ik ga dalijk wel even naar de woningbouw zegt Tess vermoeid. Misschien helpt het wel zegt haar moeder. Ik hoop het zucht Tess. Dan ga ik maar zegt Tess en staat langzaam op.

Zuchtend komt Tess na een paar uur weer binnen gelopen. En wilt haar moeder weten. Hebben ze je een huis toegewezen. Ja zegt Tess stilletjes. Maar wat is er dan meis vraagt haar vader die net binnen komt lopen. Het huis moet nog helemaal worden opgeknapt met verf en behang en alles zegt Tess. De vorige bewoners hebben er helemaal niks meer aan gedaan nadat ze erin waren gegaan. Zal je het huis dan wel gaan huren vraagt haar moeder aarzelend. Ik heb het huurcontract al getekend zegt Tess. Aan het eind van de maand mag ik erin. Waar ga je dan in de tussentijd wonen vraagt haar moeder nieuwsgierig. Nou... zegt Tess. Ik moet het huis nog verven en opknappen, willen jullie mij daar bij helpen? Tuurlijk zegt haar vader terwijl hij van zijn krant opkijkt.  Dankjewel zucht Tess. Want ik kan het niet alleen. Ik ga even naar boven mompelt Tess. Ik ga even slapen, ben zo moe. Je ziet ook wit zegt haar vader snel. Je begint toch niet ziek te worden?  Het heerst wel hoorde ik zegt haar moeder. Ga maar even liggen meis. Misschien voel je je dalijk wel beter. Ik hoop het mompelt Tess en loopt naar boven.