Na een uur komt Tess weer naar beneden gelopen. Je ziet nog steeds wit zegt Rita zacht. Mam, het gaat wel zegt Tess. Eet je wel genoeg vraagt haar moeder bezorgt. Mam, ik eet genoeg, okee zegt Tess geergerd. Ik ben gewoon moe van de laatste tijd. Waarom ga je niet even lekker op vakantie oppert haar moeder nadat het een tijdje stil is geweest. . Waarheen en waarvan zucht Tess. Ik heb geen geld en geen werk. Hoe moet ik dat betalen dan? Ik kan je wel het geld lenen bied haar vader aan. Waar wil je heen op vakantie dan? Mmm zegt Tess bedenkelijk. Ik weet het echt niet. Daar heb ik nog niet over na gedacht. Lijkt Indonesie of Bali je niks oppert haar vader. Tess schud haar hoofd. Nee, die landen trekken mij niet zo. En een singlereis naar Thailand ofzo zegt haar vader snel. Maar dalijk kom ik Laurens tegen rilt Tess. Dat lijkt me onwaarschijnlijk lacht haar moeder. Laurens is vorige week vertrokken naar Bangkok met een groep. Het lijkt me niet dat je hem daar tegenkomt Tess zegt haar moeder nog nalachend. Mam, ik meen het zegt Tess boos. Ik wil hem echt niet meer zien. Dat gebeurt niet Tess zegt haar vader terwijl hij zijn handen op haar schouders legt. Ga nou maar boeken.
Okee aarzelt Tess. Ik ga al boeken zegt Tess terwijl ze naar boven loopt. Na een tijdje komt Tess met een big smile beneden. Ik heb een rondreis geboekt van 22 dagen met een groep. Wat leuk meis reageert haar moeder. Wanneer vertrek je? Volgende week maandag zegt Tess blij. Moet je geen vacinaties halen dan vraagt haar vader bezorgt. Shit, ja dat is waar zegt Tess geschrokken. Ik ga meteen de dokter bellen wanneer hij ze kan zetten. Snel gaat Tess de arts bellen wanneer hij de injecties kan zetten. Gelukkig kan het vrij snel.
Een paar dagen later
Met een wit gezicht kijkt Tess naar de naald van de injectie. Je bent toch niet bang voor naalden vraagt de assistent vriendelijk.Beschaamd knikt Tess. Ja ik haat prikken om eerlijk te zijn zegt Tess verlegen. Het is zo voorbij zegt de assistente zacht. Ik moet er vijf zetten meis. Vijf piept Tess. Ja, het is zo gebeurd zegt de assistente. Snel zet de assistente de injecties bij Tess. Zo, mevrouw, u bent klaar voor de komende vijf jaar zegt de assistent vrolijk. Je arm kan wel stijf aanvoelen dalijk zegt de assistente. O, okee zegt Tess snel. Ik heb toch niks te doen. Volgende week is het toch wel over? Tuurlijk verzekerd de assistent Tess. Langzaam loopt Tess naar huis toe. Ze besluit om even bij haar nieuwe woning te gaan kijken. Ze ziet het helemaal voor zich. Grijze bank, een paarse wand daar, witte muur in woonkamer met een paars schilderij boven de bank. Met een glimlach loopt Tess terug haar ouderlijk huis.Wat is er begroet haar moeder haar als ze de deur voor Tess open doet. Ik ben bij mijn nieuwe huis wezen kijken glimlacht Tess. Er moet nog ongelofelijk veel aangedaan worden. Ik weet al precies waar ik alles wil hebben zegt Tess. Gelukkig maar zegt haar moeder. Is het wel een veilige buurt? Volgens mij wel zegt Tess. Ik hoop dat ik nou van die drie jongens af ben. Ze zijn toch weg zeg haar moeder aarzelend. Ik hoop het maar zucht Tess. Ik heb ze helemaal niks gedaan.
Volgende week maandag
Dag Schat, doe je voorzichtig vraagt Tess haar moeder als Tess door de douane loopt. Tuurlijk mam zegt Tess terwijl ze naar haar ouders zwaait. Tot over 22 dagen..
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...