Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 32

Voorzichtig legt Laurens Tess op het bed neer. Tess pakt gauw zijn hand. Je blijft toch wel bij me he? Wat denk je dan schatje zegt Laurens zacht. Dat ik je in de steek zou laten? I, ik weet het niet stamelt Tess. Tuurlijk niet gekkie zegt Laurens en kust haar. Dan komt de dokter de zaal in. U moet geopereerd worden zegt de dokter zacht.  Angstig kijkt Tess Laurens aan. We gaan alleen hechten zegt de dokter. U verliest nog veel bloed. Is het nog niet gestopt zegt Laurens geschrokken. Voorzichtig schud de dokter zijn hoofd. We nemen haar nu mee. Blijf maar even hier wachten jongen. Ik wil met haar mee zegt Laurens. Laurens zijn ouders komen ook de zaal in. Laurens kom maar met ons mee zegt zijn moeder zacht. Tess is in goede handen. Ga maar Laurens zegt Tess kleintjes. Het komt wel goed. Langzaam rijd de dokter het bed met Tess erin weg. Kom Laurens, we gaan koffie drinken zegt zijn moeder zacht. Ik wil niks mompelt Laurens. Kom op Laurens zegt zijn moeder. Je moet wat drinken. Mam, ik wil niks zegt Laurens geergerd. Ik ga even lopen. Laurens moeder wilt hem achterna gaan, maar Jan houd haar tegen. Laat hem maar zegt hij sussend. Laurens gaat vlakbij de OK zitten. Opeens hoort Laurens de dokter zeggen: Dit is niet goed.. Er gaan allemaal apparaten piepen.. Wat gebeurt er roept een andere arts tegen de dokter. Haar bloeddruk zakt zegt de dokter. Ze moet bloed krijgen. Mevrouw de Wit hoort u me hoort Laurens de dokter zeggen. Er komt geen antwoord. Snikkend loopt Laurens terug naar zijn ouders. Jongen wat is er zeggen zijn ouders geschrokt. Wat is er gebeurt? Tess snikt Laurens. Ik hoorde dat, dat haar bloeddruk zakte. O nee zegt zijn moeder. Het is afwachten jongen. Na een tijdje komt de dokter naar ze toe. Laurens schiet meteen op hem af. En dokter? Het bloeden is gestopt, maar omdat ze veel bloed is verloren hebben we haar in kunstmatige slaap gehouden. Wat schreeuwt Laurens. Ze moest alleen gehecht worden, meer niet. Wat is dit voor ziekenhuis zeg! Woedend kijkt Laurens de dokter aan. Waar is ze? Ik moet naar haar toe schreeuwt Laurens buiten zichzelf van woede. Ze ligt in kamer 301 zegt de dokter bedremmeld. Meteen loopt Laurens de gang in, op zoek naar haar kamer. Laurens zijn ouders komen achter hem aan. Voorzichtig doet Laurens de deur open van de kamer. Tess ligt met een wit gezicht en stil in bed als Laurens de kamer binnen komt. Laurens breekt als hij Tess zo ziet liggen.