Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 81

Tess

Ik wil naar John zeg ik zacht in mezelf. Laat me hem alsjeblieft weer zien! Laat me er gewoon uit. Wanhopig duw ik met m'n handen tegen de deksel van de kist aan. Verder dan een streepje licht krijg ik het niet. Wacht denkt Tess. Maar, dan heeft hij me niet onder de grond begraven!

John

We moeten meer hulp zoeken besluit John. Ik weet dat ze het me nooit zal vergeven, maar misschien moeten we ook Laurens hulp inroepen?

Tess zou het nooit goed vinden zucht Ria. Kunnen we niet beter eerst naar de politie gaan?  De politie doet niks merkt John op. Ze gaan pas zoeken als ze 48 uur vermist is,en dat is ze nog niet. Ik wil haar nu gaan zoeken! Laten we maar naar Laurens gaan mompelt John.

Tess

Telkens als ik tegen de deksel schop, merk ik dat hij steeds losser begint te zitten. Alles doet me zeer. Mijn hoofd nadat Stan mij had neergeslagen. M'n lichaam dat beurs en blauw is. Met een laatste ferme trap vliegt de deksel van de kist af. Verstijft blijf ik in de kist liggen. Waar is Stan? Komt hij alsnog wraak op me nemen als hij ziet dat zijn plan niet is gelukt om mij uit te schakelen?  Na een poosje probeer ik voorzichtig overeind te komen. Het lukt verbazingwekkend.