Was ik je verloofde of ben ik nog je verloofde klinkt een slaperige stem achter Laurens. Snel draait Laurens zich om. Je bent wakker zegt Laurens zacht. Ik dacht dat je nog sliep. Heb ik je wakker gemaakt? Ik werd wakker van jullie stemmen mompelt Tess. Het spijt me zegt Barbara. Ik laat jullie wel even alleen zegt ze met een knipoog tegen Laurens. Lang blijft het stil in de kamer. Ik weet het niet zegt Laurens. Wat wil jij Tess? Je zei zelf dat ik niet hoefde te denken dat ik hier moest blijven omdat ik je gered heb. Ik bedoelde het niet zo mompelt Tess zachtjes. Ik heb je gemist fluistert Tess terwijl ze naar beneden kijkt. Maar laat maar zegt Tess. Je hebt vast meer te doen dan mij aan te horen hoeveel ik je heb gemist. Ga maar naar die Liza anders zegt Tess verdrietig. Je hebt haar vast al ten huwelijk gevraagd zodra je bij me weg bent gegaan. Nee Tess, zo is het niet gegaan zegt Laurens verschikt. Ik heb Liza gedumpt en ben terug naar het ziekenhuis gegaan, maar je was weg zei de dokter. Hij zei dat je me niet meer wilde zien. Ik kreeg jouw brief van hem zegt Laurens zachtjes. Je weet het zelf Tess zegt Laurens vermoeid. Als je wil dat ik ga, dan ga ik. Als je wil dat ik blijf, dan blijf ik bij je. Wat wil je Tess? Ik wil dat je bij me blijft zegt Tess heel zachtjes. Dat je nooit meer weggaat, en me nooit meer alleen laat. Snel kijkt Laurens naar Tess. Je geeft me nog een kans zegt hij ongelovig. I, ik denk het stamelt Tess. Ik weet het niet. Bewijs het eerst maar dat je voor mij kiest en niet dalijk weer naar Liza gaat. Snel doet Tess haar ogen dicht zodat ze de blik in Laurens zijn ogen niet hoeft te zien. Tess, ik hou van jou zegt Laurens met verstikte stem. Dat met Liza, dat was een foutje. Ik geloof je niet zegt Tess. Ik wil nu slapen, ik ben moe en ik heb pijn. Snel drukt Tess op een knopje naast haar bed zodat Barbara er weer aankomt. Barbara geeft Tess haar pijnstillers en Tess haar ogen vallen dicht.
Laurens
Waarom gelooft ze me nou niet? Het was echt een fout om met Liza mee te gaan. Ze zou toch niet echt zwanger van me zijn? Snel belt Laurens, Liza op. Liza, met Laurens. Ik had een vraagje: ben je zwanger van mij geraakt toen ik met je mee naar huis ben gegaan?Ja zegt Liza zacht. Ik weet niet zo goed wat ik moet doen. Van schrik blijft Laurens even stil. J, je bent zwanger van mij!? Ja van wie anders moppert Liza. Jij bent de enige met wie ik het bed heb gedeeld hoor. Wil je het houden vraagt Laurens zacht. Ik weet het niet zegt Liza. Ga jij me helpen met ervoor te zorgen. Even blijft het stil aan Laurens zijn kant. Dat dacht ik wel zegt Liza vermoeid. Ik weet nog niet wat ik ermee doe. Ik laat het je nog wel weten. Dag Laurens!Met een verbijstert gezicht drukt Laurens zijn telefoon uit. Wat is er aan de hand wilt Barbara weten als ze Laurens witte gezicht ziet. Ze is zwanger mompelt Laurens. Wie Tess vraagt Barbara verbaast. Ik heb daar helemaal niks van gemerkt hoor. Nee fluistert Laurens ongelukkig. Het is Liza die zwanger is. Verdomme! Van woede slaat Laurens met zijn hand tegen de muur. Auww roept Laurens boos. Dat heeft ook geen zin zegt Babara. Wat ga je ermee doen jongen? Je moet het toch aan Tess vertellen, hoe moeilijk het ook is. Ik weet het fluistert Laurens. Maar ik weet niet hoe. Moet ik weggaan vraagt Barbara. Ja doe maar zegt Laurens zacht. Ik vertel het haar wel als ze wakker is.
Na een paar uur wordt Tess wakker. Laurens ligt naast haar in een stoel te licht te slapen. Langzaam probeert Tess omhoog te komen door op haar ellebogen te steunen. Een pijnscheut gaat door haar middenrif. Auw fluistert Tess zacht. Gelijk alert komt Laurens overeind. Tess, wat is er? Ik, het was alleen een pijnscheut mompelt Tess. Ik ga niet dood ofzo mompelt Tess. Ik moet je wat vertellen zegt Laurens terwijl hij naar beneden kijkt. Wat is er Laurens vraagt Tess terwijl ze overeind gaat zitten. Nou uhm, het zit zo zegt Laurens terwijl hij met zijn voeten over de grond schuift. L liza is zwanger van me. W, wat stamelt Tess terwijl ze van hem wegdraait. J, je zei dat het niks betekende, dat het een foutje was. Dat was het ook verweert Laurens zich. Nou, blijkbaar heb je niks gebruikt mompelt Tess. Ga alsjeblieft weg Laurens. Ik wil je even niet meer zien. Rot op Laurens zegt Tess als Laurens aarzelend blijft staan. Het lijkt me beter als je weggaat jongen zegt Barbara zachtjes. Tess, laat het me uitleggen zegt Laurens wanhopig. Ik heb je genoeg kansen gegeven Laurens fluistert Tess. Ik wou het nog een keer met je proberen, maar jij verkloot je kans weer.. Zacht pakt Babara Laurens bij zijn arm. Ga maar naar huis jongen. Nee, ik ga niet zegt Laurens. Ik wil met haar praten zegt Laurens, terwijl hij naar Tess kijkt. Nou, ik niet met jou zegt Tess. Ga weg!
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...