John
Snel sla ik m'n armen om Tess heen. Tuurlijk ben je dat fluister ik in haar oor. Dat mag je niet zegen zeg ik als Tess niet antwoord. Hier ben je veilig.
Ja dat ken ik mompelt Tess. Ik heb wel vaker gedacht dat ik veilig was. Maar.. sinds die jongens het op mij gemunt hebben, ben ik daar niet meer zo zeker van.
Snel kijkt ze naar John. Dan kan je me nog zo willen beschermen. Ik ben gewoon bang dat dat niet gaat.
Voordat Laurens het zelf door heeft, pakt hij Tess haar hand beet. John en ik beschermen je wel. Angstig kijkt Tess naar John. Wie is dat?! Laat me los. Snel rukt Tess haar hand uit die van Laurens.
Laat haar maar met rust zegt John zachtjes. Ze is er nog niet klaar voor.
Niet begrijpend kijkt Tess John aan.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...
