Tess belt haar moeder nadat ze zich heeft aangekleed en gedouched. Haar moeder neemt meteen op. He Tess zegt haar moeder verrast. Is er wat aan de hand? Zijn die jongens weer terug gekomen vraagt ze bezorgt. Nee mam zegt Tess. Ik wil een bruidsjurk kopen met je. Waarschijnlijk moet hij met mijn buik nu een beetje vermaakt worden, maar ik ga na de bevalling pas trouwen zegt ze zacht. Tuurlijk ga ik met je mee zegt haar moeder. Wat leuk, ik pak mijn tas en ik kom naar je toe zegt Rita. Een kwartier later wordt er aangebeld. Laurens doet de deur open. He Rita begroet hij Tess haar moeder. Rita begroet Laurens met een knuffel. Je ziet er al beter uit jongen als de vorige keer dat Tess me in paniek opbelde. Hoe gaat het met je arm? Nou die zit voorlopig nog wel in het gips zegt Laurens. Maar de pijn is wel weg. Hoe laat komt je vader vraagt Tess aan Laurens. O, over een half uur antwoord zegt Laurens. Willen jullie nog wat drinken voor jullie gaan shoppen. Ik hoef niks zegt Tess snel. Jij mam? Ik lust wel een koffie Laurens zegt Rita. Ga nog maar even zitten meis. Rita en Tess gaan op de bank zitten. Hoe voel je je informeert Rita bij Tess. Moah zegt Tess, Ik heb me wel eens beter gevoeld. Dat hoort erbij zegt haar moeder zacht. Wil jij niks drinken Tess? Nee ik heb net al koffie op zegt Tess. Wil je niet meer drinken dan vraagt Rita zacht. Nee mam zegt Tess geergerd. Ik hoef echt niet. Sorry hoor zegt haar moeder zacht. Je moet er gewoon op letten dat je genoeg ,drinkt meer niet. Mam, dat doe ik zegt Tess zacht. Zullen we nou gaan? Ja we gaan zegt Rita snel haar koffie opdrinkend. Waar gaan we het eerst heen schat vraagt ze aan Tess. Ik heb een leuke bruidsshop hier vlakbij gezien zegt Tess. Ik weet alleen niet meer hoe het heet. Vol opwinding lopen Tess en haar moeder naar de bruidsshop toe. Kijk nou mam zegt Tess zacht. Ik vind die, die in de etalage staat al mooi.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...