John
Je kent hem van vroeger mompel ik terwijl ik met een snelle blik naar Laurens kijk, ten teken dat hij zn mond moet houden, en Tess niet onnodig van streek moet maken.
Wijselijk besluit Laurens maar zn mond te houden. O, mompelt Tess. Ik weet heel zeker dat ik je ken. Maar, je bent niet een van m'n familie leden fluistert ze.
Een paar dagen later valt het kwartje. John treft Tess stilletjes op bed aan. Alles komt terug snikt Tess.
Wat moet Laurens hier snikt Tess. Ik wil hem hier niet hebben. Laat hem gewoon weggaan! Ik wil alleen met jou zijn. Hem hoef ik er echt niet bij.
Laurens komt net met Ria aangelopen. Wat is er aan de hand?
Je moet weg Laurens snikt Tess. Wat, huh, je geheugen is weer terug zegt Laurens. Ja, ik wou dat het niet zo was fluistert Tess. Ria stort zich in Tess armen. Ik was zo vreselijk ongerust en bang. Ik dacht dat we je nooit meer zouden zien!
Ik ben er nog zegt Tess terwijl ze onder de dekens gaat liggen. Laurens, ga maar naar huis zucht Ria. Bedankt voor het helpen zoeken naar Tess. Goed, goed, ik ga al zegt John zacht. Snel groet hij John en Ria , en loopt het huis van John uit....
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...
