Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 44

Tess wordt onder dwang van Jan Willem mee genomen naar het pakhuis. Stan en Fabian lopen naast haar. Na tien minuten gelopen te hebben in het bos, komen ze bij een oud pakhuis aan. Ga snel naar binnen sist Stan. Snel voordat ze ons zien! Er kwam toch niemand zei je zegt Jan Willem oppeens. Kop dicht sist Stan. Zachtjes lopen ze het pakhuis in.  Waar kunnen we haar verbergen Stan vraagt Fabian. Hier zegt Stan terwijl hij op een openstaande deur wijst.  Ruw gooit Jan Willem haar de kamer in. De kamer is niet zo groot en Tess knalt me haar hoofd tegen de muur aan. Auw, mn hoofd kreunt Tess zachtjes. Net goed voor je zegt Stan gemeen. Je blijft hier dreigt Stan. We komen je later halen, of niet lacht Fabian. Waag het niet om te ontsnappen! Snel trekt Stan de deur dicht voordat Tess er maar tegenin kan gaan. Bariceer de deur zegt Stan. We laten haar niet nog een keer ontsnappen! Snel slepen ze een aantal stoelen voor de deur die ze toevallig vinden in het oude pakhuis en rennen het oude pakhuis uit.

Langzaam laat Tess zich tegen de muur zakken. God, wat moet ik nou doen. Krampachtig zoekt Tess in de zakken van haar jas of ze haar telefoon bij zich heeft. Ik had hem bij me mompelt Tess in zichzelf. Waar is dat ding? Van schrik begint Tess te huilen. Waarom ben ik ook weer zo stom om toch het bos weer in te gaan. Waar is Bo? Waarom zoende Laurens me terwijl ik het echt niet wou. Hij zag toch dat ik het niet wou? Verdomme Laurens! Voorzichtig tast Tess met haar vingers haar keel af. Het bloed nog een beetje. Tess voelt in haar jaszak en voelt dat er een zakdoek in zit. Snel bind Tess hem om haar nek heen zodat hij het bloeden een beetje stelpt.. In de kamer staat niet veel. Er staat een gammel bed en een kastje en een schommelstoel. Meer staat er niet in de kamer. Voorzichtig gaat Tess op het gemmele bed zitten en is blij als het haar houd. Langzaam laat Tess zich zakken op het bed, en valt in een onrustige slaap.

Laurens
Pa, ma, ik moet haar zoeken zegt Laurens onrustig. Jongen, we kunnen de politie wel inschakelen maar iemand moet 48 uur vermist zijn, willen ze gaan zoeken. Bel anders haar ouders even Laurens. Misschien zit ze wel gewoon thuis bij haar ouders zegt zijn moeder hoopvol. Ik bel ze wel even mompelt Laurens zachtjes. Snel toetst Laurens het nummer in van Rita. Rita neemt meteen op. Met Rita de Wit zegt ze gejaagd. Met wie spreek ik? Je spreekt met Laurens zegt Laurens zacht. Is Tess al thuis? Verslagen zegt Rita: Nee. ik had haar een paar uur geleden al thuis verwacht. Ze neemt ook haar telefoon niet op. Weet jij waar ze is Laurens? Ik heb haar voor de deur afgezet zegt Laurens verward. Ik wou haar een kus geven, maar ze trok zich los en rende richting het bos. O, god zegt Rita. Dalijk is er wat met haar gebeurd. We moeten de politie waarschuwen zegt Tess haar vader. Ze moet 48 uur vermist zijn, willen ze haar gaan zoeken zegt Laurens. Ik ga niet 2 dagen lopen wachten voordat de agenten gaan zoeken. Ik ga zelf wel zoeken zegt Rita. Ik kom er zo snel mogelijk aan met mijn ouders zegt Laurens. Dan zoeken we met zijn allen.

Binnen een half uur staan Laurens en zijn ouders voor de deur van Tess ouderlijk huis. Zijn jullie haar tegen gekomen vraagt Rita gelijk als ze de deur open doet. Zachtjes schud Laurens zijn hoofd. We hebben haar onderweg niet gezien. Verslagen zakt Rita op de bank neer. We moeten haar gewoon vinden zegt ze zachtjes. Het moet gewoon..