Doodmoe komt Tess thuis. Laurens ligt op de bank tv te kijken. Hé schat, je bent thuis zegt hij zacht. Hier, geef me je tassen maar. Dankbaar geeft Tess haar tassen aan Laurens. Niet kijken mompelt ze als Laurens in de tas wilt kijken. Dat heb ik voor de huwelijksnacht gekocht zegt ze blozend. Dat mag je nog niet zien. Sorry schat glimlacht Laurens. Je maakt me gewoon nieuwsgierig. Je moet gewoon even wachten zegt Tess zacht. Ik ga naar bed zegt Tess zacht. Ik ben moe. Ik ga met je mee zegt Laurens. Het is een lange dag geweest. Kan ik je een massage geven vraagt Laurens aarzelend. Ik dacht, ik misschien heb je pijn in je rug van het shoppen en van de kleine. Graag zegt Tess dankbaar. Ga je mee vraagt Tess zacht aan Laurens. Tuurlijk antwoord Laurens. Waar heb je pijn in je rug schat? In mijn onderrug kreunt Tess. Ik merk gewoon dat alles zwaarder voor me wordt. Ik weet het zegt Laurens terwijl hij tijgerbalsem uit het nachtkastje pakt. Ik blijf liever zitten zegt Tess. Het doet pijn om op mijn buik te liggen momenteel. ik begrijp het zegt Laurens meelevend. Ga maar even op de rand van het bed zitten, dan masseer ik je rug even. Voorzichtig gaat Tess op de rand van haar bed zitten. Bah, mn enkels zijn opgezwollen mompelt Tess boos. Wacht even zegt Laurens terwijl hij een voetenbankje pakt. Leg je voeten maar hierop. Met een zucht legt Tess haar voeten op het voetenbankje. Het was toch wel een leuke dag informeert Laurens terwijl hij haar onderrug masseert. Mm ja zegt Tess bedenkelijk. Het was wel leuk. Maar zegt Laurens zacht. Ik wou gewoon dat deze baby van jou was, Laurens fluistert Tess nauwelijks hoorbaar. Wat zeg je schat vraagt Laurens zachtjes. Ik wou gewoon dat dit jou kind was snikt Tess zacht. Shht, schat sust Laurens. We gaan samen dit kind opvoeden, ook al is het niet van mij. Dat maakt me echt niet uit hoor. Ik wou gewoon dat het van jou was zegt Tess terwijl ze over haar buik wrijft.. Zachtjes trekt Laurens Tess zich aan. Het komt wel goed schatje zegt hij sussend. We hebben toch genoeg liefde te geven Tess? Ik denk het wel zegt Tess zacht. Ik ga mijn best doen. Samen redden we het wel zegt Laurens zacht terwijl hij Tess op haar voorhoofd kust. Ga maar lekker slapen schat, het was een lange dag fluistert Laurens.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
No FicciónTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...