Wil je met me meelopen naar het toilet vraagt Tess met een klein stemmetje. Tuurlijk schat zegt Laurens zacht. Ik laat je nooit meer alleen. Tess en Laurens komen aan bij het damestoilet. Angstig kijkt Tess in alle hokjes om te kijken of ze daar echt niet verstopt zitten. Gelukkig zijn ze niet meer te zien. Tess rent opeens naar het toilet. Ze is kotsmisselijk. Laurens houdt stilletjes haar haar omhoog terwijl Tess overgeeft. Gaat het schat vraagt hij na een tijdje aan Tess. Tess schud haar hoofd. Mijn wang doet echt onwijs pijn en mijn buik ook. Kom maar schat zegt Laurens zacht. Wil je nog wat eten? Misschien een beetje yoghurt ofzo zegt Tess zacht. Meer hoef ik echt niet. Kom maar zegt Laurens. We lopen wel even naar het restaurant. Zachtjes lopen ze naar het restaurant. Ga maar zitten schat zegt Laurens zacht. Wil je ook nog wat drinken schat vraagt Laurens zacht. Doe maar een kop thee zegt Tess zacht. Ik ben zo terug zegt Laurens. Zachtjes kust Laurens haar op haar voorhoofd. Angstig kijkt Tess om zich heen. Opeens ziet ze de 3 jongens zitten. Ze zitten op een steenworpafstand van haar. Stokstijf blijft Tess op haar stoel zitten. Stan heeft haar als eerste in de gaten. Kijk jongen wie we hier hebben. Dreigend komen ze op Tess afgelopen. L laat me met rust gilt Tess. Tess slaat haar armen voor haar buik. Ik heb jullie niks gedaan. Geschrokken kijkt Laurens bij de kassa naar Tess die als verstijft op haar stoel zit en het uitgilt van angst. Laurens laat de yoghurt en de thee op de grond vallen en rent naar Tess toe en houdt haar dicht tegen zich aan.
Bewakers roept Laurens met trillende stem. Ze belagen mij vriendin. Voer ze weg roept Laurens hard. Stan haalt nog uit naar Tess haar buik. Snel trekt Laurens Tess weg. De bewakers komen eraan gerent. Ze voeren Stan, Fabian en Jan Willem af. Tess ligt trillend en met haar hoofd in haar armen op tafel. Shhhtt, schat rustig maar troost Laurens haar. Ik wil hier weg snikt Tess zacht. Tess, je mag nog niet weg zegt Laurens zacht. Ze zijn weg schat. Ik wil weg Laurens zegt ze snikkend. Ik voel me hier niet veilig. Haal me hier weg Laurens. Schat, dat kan niet zegt Laurens zacht. Ik blijf echt bij je en laat je niet alleen. Laurens dat zeg je de hele tijd zegt Tess verdrietig. Je laat me wel alleen. Zeg niet dat het niet zo is. Zachtjes kijkt Laurens naar de grond. Ik wou wat te eten en drinken voor je halen. Denk je nou echt dat ik niet terug kwam? Zachtjes pakt Laurens haar gezicht tussen zijn handen. Dat zou ik nooit doen. Ik wil best vragen of ze je kamer willen bewaken zegt Laurens zacht. Nee zegt Tess zacht. Ik wil geen voorkeursbehandeling. Wil je me meenemen Laurens vraagt Tess zacht. Ik wil hier gewoon niet meer blijven. Ik kan het aan de dokter vragen zegt Laurens aarzelend. Laurens ziet de dokter iets verderop lopen. Kom schat zegt hij tegen Tess. Zachtjes lopen ze naar de dokter toe. Dokter Schouten begint Laurens. Wat is er jongen vraagt de dokter. Ik wil mijn verloofde mee naar huis nemen. Ze is nu twee keer aangevallen door die 3 jongens en ze voelt zich niet veilig hier. Zou dat mogen dokter? Jongen, ze heeft een gebroken rib, ze moet daar van genezen. Maar dat kan toch ook thuis dokter vraagt Laurens zacht. Ik zorg echt goed voor haar. Jongen, daar twijfel ik ook niet aan zegt de dokter zacht. Maar ze ligt nauwelijks 2 dagen in het ziekenhuis. Alsjeblieft dokter. Laurens kijkt de dokter smekend aan. Alsjeblieft meneer, ik laat haar echt geen moment alleen. Mag het? De dokter kijkt naar Tess. Weet je zeker dat hij goed voor je zorgt? Ja zegt Tess zacht. Dat doet hij. Hij wijkt geen moment van mijn zijde dokter. Mag ik met hem mee alsjeblieft. Jongen, beloof je dat je goed voor haar zou zorgen vraagt de dokter zacht. Er kan iemand meekomen als je dat wilt om voor haar te zorgen. Nee, ik zorg voor haar zegt Laurens zacht. Oke, ze mag mee naar huis zegt de dokter zacht. Ik ben er eigenlijk niet mee eens, maar ik zie dat je goed voor haar bent. Ga maar met hem mee zegt de dokter zacht. Dankuwel dokter zegt Tess zacht.
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
Non-FictionTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...