Voetstappen in het bos

Hoofdstuk 3

Ja ze mag wel wat patat hebben roept een van de jongens uit. Ze ziet er vreselijk uit. Hij kijkt haar aan, Tess slaat snel haar ogen neer. Uiteindelijk gaan de jongens weg. Opeens voelt Tess in haar broekzak dat ze haar telefoon bij zich heeft. Tot haar opluchting ziet ze dat z’n batterij nog helemaal vol zit. Met trillende vingers toetst ze het nummer in van Laurens. Laurens met mij hoor je Tess met trillende stem. He Tess zegt Laurens. Wat is er, waarom klink je zo raar? Waarom staat Bo opeens voor me deur met z’n tong uit z’n bek? Tess begint zacht te huilen. Ik ben ontvoerd Laurens. Ik was gewoon met Bo aan het lopen in het bos. Ik weet niet meer  waar ik ben zegt ze snikkend. Ze hebben me misbruikt Laurens.  Ik voel me zo vies snikt ze. Laurens zegt: Ik kom meteen naar je toe. Kan je misschien zien waar je bent.  Tess kijkt trillend naar buiten.. Regenboomstraat leest Tess op van het straatbordje. Hoor je Laurens: Dat ken ik wel. Dat is niet zo ver hier vandaan zegt hij zachtjes. Ik  kom meteen naar je toe. Ben je alleen nu? Ja, nu nog wel zegt Tess zachtjes. Kom snel, ze komen zo terug. Opeens hoort ze een deur open gaan. Snel doet Tess alsof ze slaapt. Een van de jongens stoot haar aan.  Wakker worden, we hebben eten voor je meegenomen. Hij smijt een zak patat haar richting op. Tess pakt voorzichtig de zak patat op. Haar maag knort. Ze heeft sinds vanmorgen niks meer gegeten. Snel eet ze wat patat.  De jongens gaan  in de woonkamer eten en laten Tess alleen achter. Later komen de jongens terug en binden Tess haar handen weer vast aan het bed. Laat me los gilt Tess.  Ze probeert een van de jongens te trappen. Tess hoort opeens geklop. Een van de jongens doet de deur open. Wat moet je schreeuwt hij.  Laurens ziet Tess oppeens liggen op het bed.  Ik ben van de politie liegt Laurens. Ik heb een huiszoekingsbevel. Snel loopt Laurens door het huis heen, zijn blik gericht op Tess. . Laurens, wat doe je sist Tess.  Kop houden roept een van de jongens haar toe. Wat doet deze vrouw bij jullie in huis vraagt Laurens streng. Dat is mijn vriendin zegt een van de jongens. Waarom zit ze dan vastgebonden vraagt Laurens. Hoor je een van de jongens: Dat vind ze fijn. Laurens zegt: Nou, het ziet er niet zo uit. Laurens maakt Tess haar handen los. Ze heeft allemaal striemen van de touwen in haar armen staan.  Laurens ziet dat Tess haar gezicht ook bont en blauw is. Ik neem haar mee zegt Laurens. Ze moet naar een dokter. Een van de jongens merkt op: Er is toch niks met haar aan de hand? Ze is gevallen. Helemaal niet zegt Tess. Tess krijgt ze een klap in haar gezicht van een van de jongens. Kop houden! Verdooft van de klap blijft Tess op het bed liggen. Laurens rent naar haar toe. Gaat het?  Laurens trekt Tess tegen zich aan. Ik neem haar mee.  Een van de jongens pakt Tess vast.  Je blijft van mijn vriendin af zegt hij snel. Een van de jongens trekt hij een mes tevoorschijn.