Zullen we dan maar naar binnen gaan vraagt Rita aan Tess. Dan kunnen we die jurk gaan passen. Gearmd lopen Tess en haar moeder naar binnen. Meteen komt er een opgedirkte blonde vrouw op ze afgelopen. Kan ik jullie helpen? We kijken nog even zegt Tess zacht. Er hangen er zoveel. Kijk maar rustig rond zegt opgedirkte mevrouw, die zich later voorstelt als Lara. Willen jullie wat drinken vraagt Lara aan Tess en haar moeder. Doe maar wat water zegt Tess flauwtjes. Ik heb niet zoveel dorst. Wat wilt u drinken vraagt Lara aan Rita. Doe maar een kopje koffie zegt Rita snel. Wat is er kindje vraagt Rita zacht aan Tess. Wil je geen jurken passen? Ik ben bang dat ik geen enkele jurk pas zegt Tess. Ik ben nu zo dik, ik pas dallijk nergens in. Schat, dat valt reuze mee zegt haar moeder troostend. Anders vermaken we de jurk toch. Nee dat vind ik zonde snikt Tess. Laat maar snikt ze, ik ga al weg. Snikkend loopt Tess weg, de winkel uit. Tess wacht nou meis zegt Rita zacht. We gaan wel eerst ergens wat drinken. Je moet eerst even kalmeren;) Mam, ik ben een dik varken snikt Tess. Ik pas nergens in, in geen enkele jurk. Snikkend laat Tess zich op een bankje zakken. Tuurlijk wel sust Rita. Hier drink wat zegt Rita zacht. Voorzichtig drinkt Tess wat van het flesje water dat haar moeder haar aanbied. Gaat het beter vraagt Rita na een tijdje. Ja knikt Tess. Het, uhm gaat wel weer zegt ze naar de grond kijkend. Die rothormonen ook mompelt Tess. Ja kind zegt Rita begrijpelijk. Het is even vervelend, maar vergeet niet dat je een lief kindje voor in de plaats krijgt. Dat hoop ik maar mompelt Tess. Dalijk wordt het een huilbaby fluistert Tess. Wat moet ik dan doen? Dat zal wel meevallen zegt Rita. Ik wil altijd op je kind passen hoor meis zegt haar moeder zacht. Echt waar mam snift Tess. Tuurlijk zegt Rita. Je bent toch mijn dochter. Kom, droog je tranen zegt Rita kordaat. We gaan een mooie jurk voor je uitzoeken. Oké knikt Tess. Gezamenlijk lopen Tess en haar moeder de bruidsshop weer in..
YOU ARE READING
Voetstappen in het bos
No FicciónTess loopt met haar bruine labrador in het bos. Het is een normale dag zoals alle andere dagen. Maar het bos is toch niet zo onschuldig als het op het eerste gezicht lijkt...