Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
"Teşekkür ederiz." Dedim, adam başını sallayıp odadan çıktı. Tuğçe ve ben 10 dakika gibi bir süre bekledik. Bu 10 dakika bana 10 saat gibi geldi. Tuğçe sürekli esneyip duruyordu.
"Hadi sen yat. Ben abin'e bakarım." Tuğçe abisine üzgün bir bakış attı.
"Bir şey olmamıştır değil mi?" Başımı hayır anlamında salladım.
"Olmamıştır." Umarım. Tuğçe, Uraz'a yavaşça yaklaşıp saçlarını okşadı. Galiba utanmıştı hızlıca odayı terk etti. Tuğçe giderken kapıyı kapatmıştı. Uraz'ın yanına oturup yüzüne eğildim.
"'Lütfen, uyan." Elimi yavaşça kaldırdım. Bende Tuğçe gibi dokunmak istedim. O bakmaya doyamadığım saçlarına dokunmak istedim.
"Uraz!" Göğsü inip kalkıyordu. Ama gözleri açık değildi.
"Biliyor musun? Hani erenler sokağında karşılaştığımız gün varya, o gün ben seni hiç sevmemiştim aşırı egolugözüküyordun. Bir kaşık suda boğasım ge-" Uraz, bir anda gözlerini açtı.
"Dırdır, konuşup durma kulağımın dibinde!" Ben konuşamıyordum. Uyanıktı beni duymuştu.
"Ne oldu bana?" Yüzlerimizin arasında pek bir mesafe yoktu. Uraz'ın gözleri dudaklarıma kaydı.
"Az önce taramalı tüfek gibiydin, ne oldu sustun?" Yutundum, sesli bir şekilde yutkundum.
