Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Kırmızı kalplerinizi bu satıra doldurabilirsiniz.
Sınır koymuyorum diye lütfen vote atmamazlık yapmayın. <3
Keyifli okumalar.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
36.BÖLÜM: "GARİP SORULAR"
Uraz, sinirden deliye dönmüş gibiydi babamın boğazına sarıldı. Var gücüyle sıkmaya başladı. Babamın yüzü kıpkırmızı olmuştu.
"Benim sevgimi sorgulamak sana mı kaldı? Buna yapmaya cüret edecek en son kişi bile değilsin." Dedi ve sıkıca boğazını sıktı. Yerimden fırladım aralarına girmeye çalıştım.
"Uraz, ne yapıyorsun!" Dedim koluna dokundum. Uraz beni görmüyordu, siniri gözlerinden dahil okunabiliyordu. Onu belkide ilk kez bu kadar sinirli görüyorum. Elinde olsa babamın nefesini şuracıkta kesecek.
"Eğer bir daha böyle bir itham ile gelirsen seni farklı bir ithamda geri yollarım. Şimdi defol git evimden!" Dedi ve boğazını bıraktı. Babam da bir kaç adım geriye sendeledi.
"Sen şiddete eğilimlisin, şikayet edeceğim seni süründüreceğim!" Dedi, sonrasında bana baktı.
"Yavrum hadi gidelim, daha fazla bu adamla aynı evde kalma." Uraz yanıma kadar geldi ve ellerimizi birbirine kenetledi. Ben ise il önce birleşik duran elimize, sonra babama en sonda Uraz'ın yüzüne baktım.
"Bade benimle kalacak, bak kapı o tarafta nasıl geldiysen geri aynı şekilde çık," Dedi, babama hafifçe eğildi lafına devam etti. "Ve git."
Babam ise Uraz'a bir adım daha yaklaştı. Şeytan üçlü gibi olduk. Babam ve Uraz'ın arasından sert bir rüzgar geçiyor, bunu ben bile görebiliyorum.
"Sen benim kızım hakkında kararlar vermemeyi öğreneceksin." Dedi, ben ağzımı açıp tek kelime edemedim. Ne diyeceğimi bilemedim ki!
Uraz belimden tutup kendisine çekti, saçlarıma masum bir öpücük kondurdu. Bu yaptığı hareket ile içim değişik oldu.
"Tamam ben öğrenirim, hadi sen çık ve git." Dedi, babam ise son kez suratıma baktı. Uraz'dan beni almaya cesareti yok gibiydi, ama almakta istiyor gibi.
Ufuk ile beraber bahçeden ayrıldılar, Uraz onlar çıktığı an benden uzaklaştı.
"Tuğçe odana çık." Dedi ve ellerini arkada birleştirdi. Tuğçe tıpış tıpış giderken, bana döndü.
"Ben sana, seni hiç seviyorum demedim." Dedi ve yorgun bir ses tonu ile devam etti. Ben ise sadece dinledim. Çünkü konuşacak tek bir cümle bile bulamadım. Dilim uyuşmuş gibiydi, boğazımda acı bir tat vardı.
