Bir tutam, ego! Üç tutam, yakışıklılık! Azıcık akıllı, bayağı çapkın! Hiç olmayan terbiye, ve karşınızda Uraz Kandemir!
Hayatı sadece bir gecede değişen, Bade Esenler.
Bu hikaye zalim Şehrin, zalim Tozlarına gelsin.
Başlangıç tarihi : 18.02.2020
Bölüme başlamadan, küçük yıldızımızı parlatmayı unutmayalım.
Lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin, onlar motivasyon kaynağım <3
Keyifli okumalar, birtanelerim.
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27.BÖLÜM: "VERİLEN KARARLAR"
Yeni bir şehir,
Yeni insanlar,
Yeni umutlar.
Hepsi o kadar güzel geliyordu ki, bu şehri terk etmem için bir çok sebep var. Aynı zamanda terk etmemem içinde tek bir sebep var.
O sebep beni buraya bağlı eden, kafam o kadar karışık ki ne yapacağımı bilemiyorum. Düşüncelerim içerisine kayboluyorum.
"Kızım," Aykut babamın, sert tonu kulak zarlarıma ulaştığında başımı beyaz fayanstan kaldırıp, suratına baktım. "Cevap vermedin, ister misin? Eğer o Uraz'dançekiniyorsan merak etme ben yanındayım." Başımı hızlı bir şekilde iki yana salladım.
"Ben biraz düşünsem," Bunu galiba ilk kez söyleyeceğim. "Baba." Aykut babam, o kelimeyi duyduktan sonra yüzüne renk geldi, sevindiği her halinden belli oluyordu.
"Tabii canım kızım, düşün." Oturduğum yerden, kalkarak yürümeye başladım. Biraz dışarıda hava almayı düşünerek, kapıyı açıp dışarıya çıktım. Büyük bahçenin içerisine gezinmeye başladım.
Eğer yeni bir şehre gidersem, daha mutlu olabilirim.
Gitmezsem, burada düşünmekten kafayı sıyıracağım.
Olur olmadık şeyler görmeye başladım, bu hiç normal değil. Kollarımı göğsümün altında birleştirdim. Havuzun suyu masmaviydi, uzunca suya baktım.
"Merhaba," İrkilerek sesin geldiği o yöne çevirdim başımı. Omuzları geniş, burnu hafif uzun, hafif çıkık elmacık kemikleri vardı. "Özür dilerim, korkuttum sanırım." Saçımın bir tutamını kulağımın arkasına attım, başımı hayır anlamında salladım.
"Dalmışım öyle, buyurun." Adamdan bir kaç santim uzakta durdum. Elini bana doğru uzattı.
"Ben Altuğ," Eline baktım, kısa bir süre sallayıp bıraktım.
"Bade." Arka tarafı göstererek, lafa başladı.
"Arka tarafta oturuyorum, yeni taşındım sayılır. Sizin burada gezdiğinizi görünce tanışmak istedim." İnsan ilk kez gördüğü birisi ile ta evinden gelip tanışmak ister mi?
